materialon por legi, en
la libro estos ankaý pecoj sistemaj, por lerni kaj ripeti.
La tuta libro havos 5-6 kajerojn, en kiuj estos trovataj respondoj je æiuj
demandoj, kiuj tuþas la lingvon mem, øian konstruon, øian estontecon,
kiel øin bone kaj fonde ellerni, kiel plej rapide kaj plej certe vastigi
øian uzon en la mondo,--kaj cetere. Kian la lasta kajero de l' libro estos
elirinta, tian por la leganto nenio jam estos ne klara: la societo tian
konos la tutan animon de l' lingvo, øi tian havos plenan vortaron kaj
povos tute libere uzi la lingvon por æiaj celoj, kiel øi povas nun uzi
æian riæan kaj prilaboritan vivantan lingvon. La dependo de la lingvo
de l' volo aý de l' talento de mia propra persono aý de ia alia aparta
persono aý personaro--tute foriøos. La lingvo tian estos tute preta en
æiuj plej malgrandaj øiaj partoj. La persono de l' aýtoro tian tute foriros
de la sceno kaj estos forgesita. Æu mi post tio ankoraý vivos, æu mi
mortos, æu mi konservos la forton de mia korpo kaj animo, æu mi øin
perdos,--l' afero tute ne dependos de tio, kiel la sorto de ia vivanta
lingvo tute ne dependas de l' sorto de tiu æi aý tiu persono.
Multaj kredeble balancas senkrede la kapon, legante miajn vortojn. Kiel
tio estas ebla, ili diras, ke en la tempo de unu jaro la lingvo estus tute
kaj plene preta, tiel ke øi ne bezonus pli la laboron de l' aýtoro? Ke tiel
grandega afero, kiel la kreo kaj la enkonduko de lingvo tutmonda, en la
tempo de unu jaro tiel maturiøus kaj fortiøus kaj ricevus tian klaran,
neþanceleblan ordon, ke øi ne bezonus pli kondukanton! Sed mi
esperas, ke jam post la dua aý la tria kajero la leganto vidos, ke mi ne
fantazias.
La leganto ne pensu, ke en la libro, kiun mi intencas eldoni, li vidos
iajn mirinda¼ojn. Tiu, kiu kutimis estimi la aferojn ne laý ilia praktika
signifo kaj efektiva indo, sed laý la mirindeco kaj nenatureco de ilia
nasko, estos kredeble trompita en siaj esperoj, kian, legante mian libron,
li renkontos en øi sole aferojn simplajn kaj naturajn. Sed la rezultatoj
de tiuj æi simpla¼oj estos, kiel laý mia espero la leganto poste vidos
kaj konfesos, ke post la fino de l' jaro
a) la lingvo estos finita kaj preta tute kaj plene, tiom, ke øi tute ne
bezonos pli la laboron de l' aýtoro, kaj, kiel æiu el la vivantaj lingvoj, øi
fariøos tute sendependa de ia aparta persono.
b) la lingvo estos pli aý malpli senerara, æar øis tiu tempo øi jam estos
trairinta la juøon de l' tuta mondo, kaj æiuj malbona¼oj, kiuj povus esti
trovitaj en tiu æi laboro de unu persono, estos forigitaj per la konsiloj
de l' tuta mondo kune.
Legante la unuajn kajerojn de mia libro, multaj kredeble restos ne
kontentaj, æar ili eble tie ne trovos respondojn je l' demandoj, kiujn ili
sendis; kaj æar lia propra demando en la okuloj de æiu estas la plej
grava, multaj kredeble ekkrios: "Kio li parolas sole pri aferoj tute
sensignifaj, kaj pri l' aferoj efektive gravaj li ne parolas eæ unu vorton!"
La leganto oferu al mi iom da atendemo, æar øis la fino de l' jaro æiuj
estos kontentigitaj. Se en unu de l' unuaj kajeroj tiu aý alia demando
estos jam þajne finita kaj liberigos la lokon por alia demando, tio tute
ne devas pensigi, ke mi jam pli ne parolos pri øi. Æar pri multaj
demandoj mi donos en la unuaj kajeroj sole mian personan juøon, sed
poste mi revenos al ili kaj donos la decidon finan, ricevitan per la juøo
de l' publiko.
Pro la celoj de l' afero la libro ne estos unu sistema verko--øi estos
simple mia interparolo kun l' amikoj de l' lingvo internacia.
La kosto de æiu kajero estos 25 kopekoj. Kiu volas, ke mi sendu al li
æiun venontan kajeron tuj, kian øi estos preta kaj eliros el la presejo, tiu
sendu al mi la koston de l' venonta kajero tuj post la ricevo de l'
antaýiranta.
--------
Antaýe ol fini la antaýparolon, mi permesas al mi ripeti ankoraý la
peton, kiun mi jam esprimis en mia unua verko: æiu pene juøu la aferon,
proponitan de mi, kaj æiu montru al mi la erarojn, kiujn li trovis en øi,
aý la plibonigojn, kiujn li povas proponi. Se la leganto ne povis
ankoraý tute bone ekkoni mian aferon el mia unua libreto, tiu æi mia
dua libro povigos lin post kelka tempo ekkoni øin tute kaj æiuflanke.
Ke mia afero venu al dezirinda celo, estas necese ne sole, ke la mondo
diru sian juøon pri tiu æi afero, sed ke mi sciu la juøon de l' mondo kaj
povu øin uzi por mia laboro.
Dissendante
Continue reading on your phone by scaning this QR Code
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.