De reis om de wereld in tachtig dagen

De reis om de wereld in tachtig
dagen - Around the World in 80
Days

Project Gutenberg's De reis om de wereld in tachtig dagen, by Jules
Verne This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and
with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away
or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net
Title: De reis om de wereld in tachtig dagen Around the World in 80
Days
Author: Jules Verne
Release Date: February 26, 2004 [EBook #11318]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DE REIS
OM DE WERELD ***

JULES VERNE
DE REIS OM DE WERELD IN 80 DAGEN
NAAR DE 30e FRANSCHE UITGAVE DOOR
GERARD KELLER.

EERSTE HOOFDSTUK.

Waarin Phileas Fogg en Passepartout elkander wederkeerig aannemen,
den een als meester, den ander als knecht.
In het jaar 1872 werd het huis no. 7 in Saville Row, Burlington
Gardens, waarin Sheridan in 1814 overleed, bewoond door Phileas
Fogg esq., een der zonderlingste en meest bekende leden van de
Reform-club te Londen, al deed hij ook al wat in zijn vermogen was
om de aandacht niet op zich te vestigen.
Een der welsprekendste redenaars, waarop Engeland zich verheffen
mag, had dus tot opvolger Phileas Fogg, een raadselachtig persoon, van
wien men niets wist, dan dat hij een hoogst wellevend man was en een
der schoonste gentlemen uit de aanzienlijkste kringen.
Men zeide dat hij op Byron geleek--wat zijn hoofd aangaat, want zijne
voeten waren onberispelijk--maar een Byron met baard en knevel, een
kalme Byron die duizend jaar had kunnen leven zonder oud te worden.
Ofschoon zonder eenigen twijfel Engelschman van geboorte, was hij
misschien geen Londener. Men had hem nooit aan de beurs of aan de
bank gezien, noch in eenig kantoor der City. Noch de bassins, noch de
dokken te Londen hadden ooit eenig schip bevat, dat Phileas Fogg tot
reeder had. Hij was lid van geen enkele administratieve commissie.
Zijn naam was nog nooit genoemd in een gezelschap van advocaten,
noch in Temple-bar, noch in Lincolns-inn. Nooit had hij gepleit voor de
Court of Chancery, of voor Queens-bench, of voor de Rekenkamer of
voor het kerkelijk Hooggerechtshof. Hij was noch fabrikant, noch
grossier, noch winkelier, noch landbouwer. Hij was geen lid van het
Koninklijk Britsch Instituut, noch van het Londensch Instituut, noch
van de Maatschappij van Werklieden, noch van het Russels Instituut,
noch van het Westersch Genootschap van Letterkunde, noch van de
Vereeniging voor Rechtsgeleerdheid, noch van het Vereenigd
Genootschap van Kunsten en Wetenschappen, dat onder
rechtstreeksche bescherming staat der Koningin. Hij behoorde ook tot
geen dier tallooze andere vereenigingen en genootschappen, waaraan
Engelands hoofdstad zoo rijk is: van de maatschappij Armonica af tot
het Entomologisch Genootschap, dat voornamelijk werd opgericht om
schadelijke insecten uit te roeien.
Phileas Fogg was lid van de Reform-club en van niets anders.
Wie zich verwonderen mocht, dat zulk een geheimzinnig man onder de
leden van dien aanzienlijken kring werd opgenomen, vindt daarvan de

verklaring in de omstandigheid, dat hij was voorgesteld door de
gebroeders Baring, bij wie hij een open crediet had. Altijd werden zijne
wissels op zicht betaald en geboekt op zijn rekening-courant, waarop
hij altijd als crediteur stond.
Was deze Phileas Fogg rijk? Zonder eenigen twijfel. Maar hoe had hij
fortuin gemaakt? Dat wisten zelfs de best ingelichten niet, en Fogg was
wel de laatste, aan wien men het zou durven vragen. In elk geval, hij
was in geen opzicht verkwistend, maar ook nooit gierig; overal waar de
steun werd gevraagd voor eene goede, nuttige of loffelijke zaak, droeg
hij in stilte en zelfs onbekend bij.
Niemand was zoo weinig spraakzaam als deze gentleman. Hij sprak
zoo min mogelijk en die stilzwijgendheid verhoogde nog het
geheimzinnige, dat hem kenmerkte. Nochtans lag zijn leven voor ieder
open, maar wat hij deed was zulk een mathematische herhaling van
hetzelfde, dat de verbeelding, hiermede niet voldaan, er meer achter
wilde zoeken.
Had hij gereisd? Dit was waarschijnlijk, want niemand had beter de
wereldkaart in zijn hoofd. Zulk een afgelegen plekje was er niet, of hij
kende het in alle bijzonderheden. Nu en dan, maar altijd in weinige
woorden, kort en duidelijk, nam hij de dwalingen weg, die voortsproten
uit de praatjes omtrent verloren geraakte reizigers; hij gaf de meest
waarschijnlijke verklaring van hun lot en zijne woorden schenen vaak
geïnspireerd door een visioen, wanneer later bleek dat alles zich had
toegedragen gelijk hij gezegd had. Hij moest overal geweest
zijn--althans in zijn geest.
Een ding intusschen was zeker: dat Phileas Fogg sedert vele jaren
Londen niet had verlaten. Zij, die de eer hadden hem wat nader te
kennen dan anderen, verklaarden dat, behalve op den weg, die den
kortsten afstand vormde van zijn huis naar de