De beklimming van den Fuji-yama

beklimming van den Fuji-yama,
by J. Philipson-Radersma

Project Gutenberg's De beklimming van den Fuji-yama, by J.
Philipson-Radersma This eBook is for the use of anyone anywhere at
no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it,
give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg
License included with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: De beklimming van den Fuji-yama De Aarde en haar Volken,
1907
Author: J. Philipson-Radersma
Release Date: October 14, 2006 [EBook #19546]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DE
BEKLIMMING VAN DEN FUJI-YAMA ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

DE BEKLIMMING VAN DEN FUJI-YAMA
Door Mevrouw J. Philipson-Radersma, te Yokohama.

De plechtige godsdienstige feesten ter eere van den geest van
Fuji-yama zijn in den aanvang van Juli gehouden en sedert dien tijd
zijn talrijke scharen pelgrims uit Japans verschillende provincies den
moeilijken weg gegaan langs steile, steenachtige paadjes naar den top
van den vulkaan, om in den krater te bidden voor het heil van zich zelf
of van hunne naaste betrekkingen.
Het geloof aan Fuji's geesten is eene erfenis van Japans oudsten
godsdienst en diep ingeworteld bij het volk. Onverschillig welken
godsdienst de Japanners belijden, hun geloof aan den heiligen
Fuji-yama zijn zij trouw. Het ontwaakt bij het kind even zeker als de
aangeboren zin voor het schoone, en de vele sagen en overleveringen
van aloude tijden over Japans heiligen berg wekken de verbeelding op
en houden het geloof in stand.
Een jong Japansch dichter, Yone Noguchi, heeft kort geleden eene
verzameling gedichten uitgegeven. Op de eerste bladzijde leest men:
"Opgedragen aan Fuji-yama's geesten."
Het boek begint met een gedicht, waarin de Japanner zijne gevoelens
en gedachten uit, geïnspireerd door het gezicht van den berg bij
zonsondergang:
"Fuji-yama Onder uw goddelijken adem Keeren wij terug tot het beeld
van den Schepper. Uw zwijgen is zang, Uw zang is het lied des hemels;
Ons land van zorg en onrust Wordt de zetel van blijden lust, Ver weg
van de streken, Waar wezens slechts geboren worden om te sterven.
Wij, dochteren en zonen van Japan, Zingen uwe trotsche Majesteit Als
Gods heerlijkheid. Wij verbergen onze schaduw in uw boezem,
Zachtste rustplaats der eeuwigheid O, wonder van reinheid, O,
onvergelijkelijke heerlijkheid, O, onbesmette schoonheid! Duizenden
stroomen weerspiegelen uw heilig beeld, Alle bergen en de golven der
zee heffen zich tot u op, Als om uw laatste bevel te hooren. Het water
om Japan vergeet zijn zang van hongerige begeerte, Gesust door uwe
stille rust en zachte schaduw, Als in een droom van poëzie. Wij, die om
u zijn, vergeten te sterven: De dood is zoet, Maar het leven is zoeter
dan de dood. Wij zijn sterfelijk, maar toch goddelijk, Uwe onschuldige

geleiders, O, eeuwige Fuji!"
De meeste Europeanen bezoeken Japan en reizen weer weg, zonder den
geringsten indruk ontvangen te hebben van Fuji's heerlijkheid en
zonder het minste begrip van den eerbied, dien elke Japanner voor den
heiligen berg heeft.
Fuji laat zich namelijk niet altijd zien in al zijn pracht; dikwijls is de
top van den vulkaan gehuld in wolken, maar soms, vooral na regen,
wanneer de lucht rein is en klaar en de hemel vrij van wolken, is het
gezicht van den berg onvergelijkelijk schoon. Heerlijk is Fuji vroeg in
den morgen, als de top verguld wordt door de eerste stralen, lang voor
de zon op is; en overweldigend is Fuji bij avond, als de zon neergaat
achter den berg en zijne silhouet met scherpe contouren afteekent tegen
den veelkleurigen horizont.
Fuji's schaduw, mijlen ver strekt zij zich uit over het land en vergroot
zich naarmate de zon daalt, over de glimlachende dalen, over de
tempels en de kleine idyllische huisjes--als een droom van poëzie.
Fuji lijkt zoo dicht bij en toch ligt hij mijlen ver weg, hij beheerscht
Japan; wie kan zich Japan denken zonder Fuji? Op stille avonden komt
men er onwillekeurig toe, de heldere onveranderlijke sterren lief te
hebben; en wanneer men leest over hare werkelijke afmetingen,
verwondert men zich en voelt zich zoo oneindig klein en toch groot bij
de gedachte, dat men in staat is een klein deel te begrijpen van het
groote oneindige.
Maar hier ligt een wonder voor onze oogen, verblindend schoon,
onveranderlijk, geweldig, goddelijk!
"Wij zijn sterfelijk, maar toch goddelijk, Uwe onschuldige geleiders, O,
eeuwige Fuji!"
Wij besloten nog dezen zomer den Fuji-yama te bestijgen. Donderdag
den 25sten Augustus aanvaardden wij onzen tocht naar Japans heiligen
berg.

Ons gezelschap bestond uit drie personen: mijn man, den heer S. en
mijzelf, onze bagage uit twee valiezen, die, behalve al ons voedsel voor
een week, de allernoodzakelijkste kleedingstukken bevatte voor een
tocht, waarin wij van Yokohama's zomertemperatuur van 88° F. zouden
komen in vriezende koude.
Om 9 uur 's morgens