De aardbeving van San Francisco | Page 2

zichtbare oorzaak der
aardbeving is een groote scheur, die over een groot deel van Californië
en dicht langs de kust loopt. Deze scheur is in den nacht van den 18en
April plotseling ontstaan als een gevolg van opgehoopte spanningen, en
de twee zijden van de scheur zijn daarbij langs elkander gegleden. De
verschuiving bedraagt omstreeks 6 meter, wat klaarblijkelijk voldoende
is om den geheelen bodem over een groot deel van den staat te doen

trillen en beven.
Het spreekt van zelf, dat ik er groot belang in stelde, deze scheur door
eigen aanschouwing te leeren kennen. Natuurlijk moest ik mij tot een
klein gedeelte beperken, want de scheur is bijna 400 mijlen lang. Ook
zijn niet alle gedeelten even duidelijk of even toegankelijk. De assistent
van Prof. Lawson, de heer H. O. Wood, had de vriendelijkheid mij en
Prof. Osterhout, den botanicus, op een zijner tochten mede te nemen.
Hij moest een aantal photographische opnamen voor de
Staats-Commissie maken en daartoe een tocht langs het noordelijkste
gedeelte der scheur maken. Wij wandelden daar langs, over een afstand
van ruim een uur gaans en bezochten daarbij alle punten waar de
werking duidelijk was.
Deze streek ligt ten noorden van San Francisco, op het schiereiland dat
de golf aan de noordwestelijke zijde begrensd. Men vaart van de stad
met de ferry naar Sausalito over, en van hier voert de trein eerst in
noordelijke richting, om weldra naar het westen om te buigen en dan de
kust te naderen. Door twee lange tunnels voert de spoorweg onder de
heuvelenreeks van San Rafael naar het dal waarin de scheur ligt. Als
men de kaart van Californië wil raadplegen, zal men hier een lang en
smal schiereiland vinden, waarvan de noordelijke top Tomales en de
zuidelijke Bolinas heet. Het is een hooge en steile heuvelenreeks. Van
het vaste land is het, om het zoo uit te drukken, door een even lange en
even smalle laagte gescheiden. Van deze laagte ligt de noordelijke helft
onder water en vormt de Tomalesbaai; dan volgt een dal, en aan het
zuidelijke uiteinde weer een baai, de Bolinas Lagoon. In het dal ligt het
station Point Reyes, waar wij afstapten, en het dorpje Olema, dat het
eindpunt van onzen tocht vormde.
Dit dal is sedert vroegere geologische tijden de zetel van een stelsel van
scheuren in de aardkorst geweest. In het dal en langs de beide baaien
kan men de gevolgen van die scheuren zien, in verschuivingen der
aardlagen. Zij lagen vooral langs den westelijken kant, dus langs de
heuvelreeks van het schiereiland, en dit ziet men duidelijk aan de steile
hellingen dier heuvels, vergeleken met de glooiende kanten aan de
oostzijde. De steile hellingen zijn bedekt met bosch, afgewisseld met

naakte rotswanden, maar aan de oostzijde gaan de grasvelden tot hoog
op de heuvels. Die barsten gingen meestal gepaard met verschuivingen
in verticale richting, zoodat de laag eenerzijds hooger kwam te liggen
dan aan de andere zijde. Bij de aardbeving van 18 April vond echter
zoo goed als geen verticale, maar alleen een horizontale verschuiving
plaats. Men neemt aan, dat elk dier barsten en verschuivingen met een
aardbeving gepaard is gegaan. De scheur van 18 April behoort
klaarblijkelijk tot ditzelfde stelsel; zij vormt een deel van de
verschijnselen die het oprijzen van de kust van Californië begeleiden.
Men neemt aan, dat zij tot de zeer groote aardbevingen behoort, en dat
verreweg de meeste, die hier hebben plaats gevonden, veel kleiner zijn
geweest.
Het bedoelde dal is een rechte lijn, die van het N.W. naar het Z.O. loopt.
Als men deze lijn op de kaart verlengt, ligt haar noordelijke verlenging
geheel in zee, vlak langs de kust gaande tot dicht bij Point Arena in
Mendocine County, waar zij over land achter dit voorgebergte omgaat.
De zuidelijke verlenging gaat eveneens eerst door zee, en loopt zoo
voorbij San Francisco tot Mussel Rock, acht mijlen ten zuiden van het
Cliffhouse. Van daar gaat de lijn, altijd in rechte richting, allengs het
land in. Hier vindt zij weer een lange rechte vallei, in welke zij bij
Chittenden, even ten noorden van Pajaro (lees Páharo) de spoorweglijn
kruist. Dit punt ligt tusschen San José en Santa Cruz. In de zelfde
richting doorgaande loopt zij door Monterey County tot in Ventura
County bij Mount Pinos. Deze lijn, van Point Arena tot Mount Pinos is
375 mijlen lang. Over haar geheele lengte, zoover zij niet onder zee, of
in moerassen of meren ligt, kan men de scheur vervolgen. Overal
vertoont zij zich op de zelfde wijze en met de zelfde bijverschijnselen,
en overal is de oostelijke rand naar het zuiden en de westelijke naar het
noorden verschoven. De mate der verschuiving is waarschijnlijk overal
in beginsel dezelfde; maar wat men daarvan te zien krijgt hangt
natuurlijk van de soort van grond aan de oppervlakte af. Het gevolg
daarvan