De Franse Pers | Page 3

and hold the Project, its directors, officers,
members and agents harmless from all liability, cost and expense,
including legal fees, that arise directly or indirectly from any of the
following that you do or cause: [1] distribution of this etext, [2]
alteration, modification, or addition to the etext, or [3] any Defect.
DISTRIBUTION UNDER "PROJECT GUTENBERG-tm"
You may distribute copies of this etext electronically, or by disk, book
or any other medium if you either delete this "Small Print!" and all
other references to Project Gutenberg, or:
[1] Only give exact copies of it. Among other things, this requires that
you do not remove, alter or modify the etext or this "small print!"
statement. You may however, if you wish, distribute this etext in
machine readable binary, compressed, mark-up, or proprietary form,
including any form resulting from conversion by word processing or
hypertext software, but only so long as *EITHER*:
[*] The etext, when displayed, is clearly readable, and does *not*
contain characters other than those intended by the author of the work,
although tilde (~), asterisk (*) and underline (i) characters may be used
to convey punctuation intended by the author, and additional characters
may be used to indicate hypertext links; OR

[*] The etext may be readily converted by the reader at no expense into
plain ASCII, EBCDIC or equivalent form by the program that displays
the etext (as is the case, for instance, with most word processors); OR
[*] You provide, or agree to also provide on request at no additional
cost, fee or expense, a copy of the etext in its original plain ASCII form
(or in EBCDIC or other equivalent proprietary form).
[2] Honor the etext refund and replacement provisions of this "Small
Print!" statement.
[3] Pay a trademark license fee to the Project of 20% of the gross
profits you derive calculated using the method you already use to
calculate your applicable taxes. If you don't derive profits, no royalty is
due. Royalties are payable to "Project Gutenberg Literary Archive
Foundation" the 60 days following each date you prepare (or were
legally required to prepare) your annual (or equivalent periodic) tax
return. Please contact us beforehand to let us know your plans and to
work out the details.
WHAT IF YOU *WANT* TO SEND MONEY EVEN IF YOU
DON'T HAVE TO?
The Project gratefully accepts contributions of money, time, public
domain etexts, and royalty free copyright licenses. If you are interested
in contributing scanning equipment or software or other items, please
contact Michael Hart at: [email protected]
*END THE SMALL PRINT! FOR PUBLIC DOMAIN
ETEXTS*Ver.04.07.00*END*

De Franse Pers
Tot op zekere hoogte is de Franse dagbladpers een oligarchie, zeker
geen democratie. Dat komt, omdat een krant stichten in Frankrijk met
zoveel kosten en moeite gepaard gaat, dat alleen mensen die in staat
zijn zeer grote sommen op tafel te leggen een dagblad kunnen oprichten.

Het zijn dus gewoonlijk kapitalisten, of hier en daar een industriëel, die
het geld voorschieten om een krant te stichten. Zij speculeren daarbij
over de afzet, die het blad zou kunnen vinden zodra dat zich weet te
profileren als het orgaan van de een of andere partij. Óf, ze koesteren in
hun achterhoofd zelfs de gedachte die titel later, met nog grotere winst,
aan de regering te verkopen, zogauw er een voldoend aantal
abonnenten gewonnen is. Die kranten zijn natuurlijk gedwongen om te
dansen naar de pijpen van de voorhanden zijnde partijen, of van het
ministerie, en ze zitten dus in een heel nauw keurslijf, of wat nog erger
is, in een exclusiviteit: allerlei mededelingen worden gewoon
uitgesloten. Haast lijken de beperkingen van de Dùitse censuur daarbij
op een keten van montere rozenstengels.
De RÉDACTEUR EN CHEF van een Franse krant is eigenlijk een
CONDOTIERRE, een huurlingenleider: hij vecht met zijn collonnes,
en verdedigt de belangen en de passies van de partij die hem ingehuurd
heeft met haar subsidies, of met een gewaarborgde oplage. De
onderredacteurs, zijn luitenants en soldaten dus, gehoorzamen
gedisciplineerd, en ze geven hun artikelen de verwachte tendens en
kleur. Hierdoor bereikt zo'n krant een éénheid en een precisie, die wij
in de verste verte niet genoeg kunnen bewonderen. De strengste
discipline heerst hier, niet alleen in de gedachte, maar ook in de
formulering. En als het dan eens voorkomt, dat de een of andere
verstrooide medewerker een commando niet goed gehoord heeft, en
een stuk schrijft dat niet helemaal aan de CONSIGNES beantwoordt,
dan snijdt de RÉDACTEUR EN CHEF in het vlees van dat opstel, met
een militaire onbarmhartigheid die bij géén Duitse censor te vinden is.
Stel nu: er komt iemand bij die man aan met een stuk, dat de
welbepaalde doeleinden van de krant niet echt schijnt te bevorderen:
het stuk behandelt bijvoorbeeld een thema waar het publiek geen direct
belang bij heeft – en tenslotte