De Decamerone van Boccaccio

Decamerone van Boccaccio, by
Giovanni Boccaccio

Project Gutenberg's De Decamerone van Boccaccio, by Giovanni
Boccaccio This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and
with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away
or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: De Decamerone van Boccaccio
Author: Giovanni Boccaccio
Translator: J. K. Rensburg
Release Date: October 20, 2006 [EBook #19591]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK DE
DECAMERONE VAN BOCCACCIO ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

De Decamerone

van
Boccaccio

Uit het italiaansch vertaald en bewerkt
door
J. K. Rensburg.

Complete, geïllustreerde uitgave.
Amsterdam
Vennootschap "Letteren en Kunst".

Het Leven van Giovanni Boccaccio
Florentijnsch Dichter.
Gelijk steeds uit de bestanddeelen van heet ijzer, door den smidshamer
geslagen, tal van brandende vonken schitteren als schijnsels in een
glansenden kring, zoo verwekte Dante, daarna Petrarca,--mannen van
de grootste begaafdheid, die de verouderde Poëzie bewerkten, zoodat
zij den roest van vele eeuwen er uit verwijderden,--als uit een vuursteen
de flikkerende vonken van dichterlijken geest, en wiesen lichtende
vlammen in grootschen gloed. Aldus ook Zanobio da Strada, van wien
wij elders melding hebben gemaakt, en die Giovanni, van welke wij
thans hebben te spreken. Zijn vader was Boccaccio van Certaldo, een
dorp in het Florentijnsche gebied, een man beroemd door de gratie van
zijn manieren. Hij bevond zich voor zijn handelszaken te Parijs en was
even vrij en aangenaam van geest als luchtig van karakter en licht tot
beminnen geneigd. Door die aantrekkelijkheid van zijn aard en van zijn
manieren werd hij verliefd op een Parijsch meisje van een rang, het

midden houdend tusschen adellijk en burgerlijk, voor wie hij in de
hevigste liefde ontbrandde en gelijk de kenners der werken van
Giovanni het willen, verbond deze zich met hem in den echt, waaruit
die Giovanni is voortgekomen, het kind, dat onder Maestro Giovanni,
den vader van den dichter Zanobio slechts gebrekkig de spraakkunst
had geleerd. De vader begeerde van hem en noopte hem om redenen
van winstbejag zich op de rekenkunde toe te leggen en om dezelfde
redenen te reizen; zoo zwierf hij langen tijd door vele en verschillende
streken, dan hier, dan daar. Reeds op zijn achtentwintigste jaar naar
vaderlijk gebod te Napels gekomen, vestigde hij zich te Pergola, waar
hij verblijf houdende, op een dag voor zijn genoegen wandelde en op
de plaats kwam, waar de asch van Virgilius Maron begraven is.
Giovanni beschouwde deze grafstede met bewondering en lang ook
hem, dien deze omsloot en in twijfel peinzend over de faam van dat
gebeente, begon hij opeens het noodlot verwijten te doen en zich
hierover te beklagen, waardoor hij met geweld gedwongen was zich toe
te leggen op de hem antipathieke handelszaken. Van toen af
aangegrepen door een plotselinge liefde voor de heilige Muzen, keerde
hij huiswaarts, verwaarloosde zijn koopmanschap en wijdde zich met
den vurigsten ijver aan de Dichtkunst, waarin hij in korten tijd nobele
gedachten met brandenden ijver verbond en groote vorderingen maakte.
Zijn vader bemerkte dit en meende, dat de hemelsche liefde meer op
den zoon vermocht dan het vaderlijk gezag. Hij stemde eindelijk in zijn
studiën toe en hielp hem met zijn gunst, voor zoover het mogelijk was,
hoewel hij hem eerst tot de studie van het kanonieke Recht
aangespoord had.
Toen Giovanni zich vrij voelde, begon hij met de grootste zorg datgene
na te vorschen, wat voor de Poëzie noodig was en ziende, dat de
beginselen en grondslagen der dichters, welke betreffende de romans
en de fabels bestaan, zoo goed als geheel waren verloren gegaan, begaf
hij zich, alsof hij door een voorbeschikking was bewogen, op weg en
schrikte niet terug voor de vermoeiendste zwerftochten. Daartoe
doorreisde hij vele en verschillende streken, waar hij met grooten ijver
bestudeerde, wat hij van de dichters kon bemachtigen en ook legde hij
zich op de Grieksche wetenschap met groote en volhardende vlijt toe,
zoodat hij alles kon nasporen, terwijl hij zich voor de Grieksche

dichtkunst wendde tot den zeer geleerden Meester Leontius, den
Graecus. Ten slotte bracht hij alles, wat hij met zijn langdurig
onderzoek kon vinden, samen in één boekdeel, dat hij "Over den
Geslachtsboom der Goden" betitelde, waarin de commentaren over de
antieke dichters met bewonderenswaardige orde en in sierlijken
stijl,--wat hij verbazend goed verstond--in allegorischen vorm zijn
verzameld, een ongetwijfeld aantrekkelijk en nuttig werk en zeer
noodig voor wie de werken der dichters wil kennen, zonder hetwelk het
moeilijk zou zijn ze te begrijpen en hun kunst te bestudeeren. Want al
de geheimenissen der dichters en de allegorische beteekenissen, welke
de historische romans of de fabel verbergen, maakt hij met
bewonderenswaardige scherpzinnigheid openbaar en als voor aller
hoofden bevattelijk. En