Dagboek van mijne reis door het binnenland van Honduras naar Guatemala | Page 9

van deze prachtige spoorreis door deze
heerlijke natuur. Langzamerhand wordt het donker, wij moeten spoedig
in de stad arriveeren. Nog even schiet de trein naar beneden, en dan....
bij eene kromming van den weg ligt op eenmaal een zee van licht
rechts vóór ons. Dit is Guatemala City. Overal duizenden lichtpunten,
voor zoover het oog reikt. Om precies 7 uur stoomt de trein het
moderne station binnen, en kan ik mijne stijfgeworden ledematen
weder uitstrekken. Ik begeef mij naar het mij door Cosman aanbevolen
hôtel de Espana, wat door eenen hollander, den heer Schaart, gevoerd
wordt.

April 16. Gedurende mijn kort verblijf in de hoofdstad heb ik hier mijn
verblijf gehouden, en in het algemeen is het mij goed bevallen.
Welke eene groote tegenstelling biedt Guatemala City met hetgeen ik
in Honduras gezien heb. Door de hooge ligging (5000 voet) ontbreekt
hier de tropische hitte ten eenenmale, integendeel staat de stad
algemeen bekend om haar frisch gezond klimaat, reden waarom tal van
lieden voor korten of langeren tijd herstel van hunne gezondheid in G.
zoeken. De prachtige ligging dezer stad te beschrijven, met de tegen
den achtergrond zich verheffende uitgestorven vulkanen, zou mij te ver
voeren. De stad heeft door hare ligging met de in rechte lijn
doorgetrokken straten, doch veel meer nog: door hare rechthoekige
huizen met platte daken, die bijna allen één verdieping hebben (dit met
het oog op het gevaar der menigvuldig voorkomende aardbevingen [1]),
wit gepleisterd zijn, en alle de zoo eigenaardige vensters met
ligkozijnen en traliën vertoonen, een echt Spaanschen indruk, die nog
verhoogd wordt door het schilderachtige type harer bewoners. Er
heerscht hier eene zekere rijkdom, welke in Honduras ongekend is;
mooi aangelegde avenidas met keurig aangelegde parken, vele
cathedralen en openbare gebouwen geven de stad een interessant
aanzien. Zeer vele vreemdelingen, het duitsche en engelsche element
overheerschend, hebben veel tot de welvaart van dit land bijgedragen;
equipages en automobielen, ze zijn hier geene zeldzaamheid en geven
het bewijs van de moderne beschaving in deze Centraal-Amerikaansche
stad. Er heerscht hier veel militair vertoon; vooral op de Plaza, waar
aan de eene zijde de Cabildo (stadhuis), aan den anderen kant de
kazerne is, is eene bedrijvigheid van heen- en weerloopende militairen,
soldaten, officieren en generaals (vooral vele generaals) welke eene
oningewijde zouden doen gelooven, dat er minstens een oorlog
voorbereid wordt. Het spionnage-systeem in Guatemala is geweldig,
iedere vreemdeling wordt nauwkeurig in zijne bewegingen nagegaan,
zelfs vrouwen ontzien zich niet het werktuig der regeering te zijn. Dit
alles dient ter bescherming van het leven van den Grooten Man in
Guatemala nl. den President der republiek, Manuel Estrada Cabrera,
welke met ijzeren vuist het roer van het staatsschip in handen heeft, en
wiens leven ieder oogenblik gevaar loopt door eene revolutie. Te zien
krijgt men hem bijna nooit; bevindt zijne Excellentie zich in de

hoofdstad, dan kan men verzekert zijn, dat hij niet in het paleis zijn
intrek neemt. Zooals ik vernam, bewoont hij dan het zich schuins
tegenover het Paleis bevindende gebouw, hetwelk scherp door soldaten
bewaakt wordt. Het is dan verboden, in elk geval niet aangeraden, zich
des avonds door de straat te begeven waar hij zijn intrek genomen heeft,
wil men niet gevaar loopen per ongeluk misschien doodgeschoten te
worden. Ik herinner mij eenen avond, waarop ik mij door de bewuste
straat begaf, de president was evenwel niet aanwezig, doch aan
weerszijden van het paleis zaten in hunne nissen, met traliën omgeven,
twee soldaten, diep in hunne mantels gedoken, bijna onzichtbaar, doch
met geladen geweer in de hand. Zooiets maakt eenen "gezelligen"
indruk, voorwaar. Indien ergens in Centraal-Amerika te vreezen is voor
eene revolutie, zoo is het hier, een broeinest van samenzweerders.
Ik heb het genoegen eenige landslieden te leeren kennen, o.a. den heer
Alberts, vice-consul der Nederlanden, welke in Guatemala als
vertegenwoordiger der Nederlandsche Handelmaatschappij werkzaam
is, en tengevolge van den europeeschen oorlog thans groote partijen
koffie opkoopt, welke, vroeger naar Duitschland, thans naar Holland
geconsigneerd worden. Verder is hier een woord vol lof ter plaatse voor
den heer Willemsen, een Hollander uit Curaçao, welke sedert ongeveer
8 jaar hier woont, en voor de groote bankiersfirma Rosenthal y Hyos
werkt. Met hem te zamen heb ik de stad doorkruist, en de meeste
merkwaardigheden gezien. Hiertoe behooren o.a. de verschillende
kathedraals, de Plaza en regeeringsgebouwen, de Mercado (openbare
markt) waar des morgens vroeg een drukte en bont gewemel heerscht
van honderden inlanders, in hunne eigenaardige kleederdracht, die hier
de producten des lands, vruchten, eetwaren, eigengemaakte katoenen
goederen, doch vooral het vreemde aardewerk, potjes en pannetjes met
diverse versierselen beschilderd, ten verkoop aanbieden, verder dient
de Reforma vermelding, een museum van oudheden, buiten de stad
gelegen te midden eener poëtische omgeving, de zich aan de
tegenovergestelde zijde der stad bevindende Minerva-tempel, waar in
Augustus de Minerva-feesten plaats hebben, ingesteld door President
Manuel Estrada Cabrera, waarbij de