Ang Mestisa | Page 7

piling.
--?Diyata? ?At sino ang kapareha mo?
--?Sino pa! Walang iba kundi ang aking mabait at butihing kaibigang nagpahatid sa akin kanina n~g isang mahalagang aginaldo, ang pinakatatan~ging mestisa na kausap ko n~gayon....
--?Mestisa! ... ?ang mestisang lagi mong inihahatid sa alan~ganing kalagayan!...
--?Inihahatid sa alan~ganing kalagayan?
--Sukat na, Tirso. May sayawan n~ga pala kayo sa "Club Filipino", ang sabihin mo sa aki'y kung ano't hindi ka na naganyaya....
--Alalahanin mong may sulat ka sa akin tungkol sa sayawan sa Pandakan; anyayahan kita sa klub ay sasabihin mo na lamang na talagang binibigo ko ang iyong m~ga lakad.
--Tirso, tila bumabait ka na n~gayon....
--Mangyari'y nagaaral sa m~ga turo mo....
Sa lihim na pitak n~g dibdib ni Elsa ay dumalaw noon ang ilang tilamsik n~g liwayway na waring naghatid sa kanyang kaluluwa n~g m~ga unang balita n~g isang kapalarang di maglalao't mapapakanya. Nang sandaling iyon ay naitanong ni Elsa sa kanyang sarili kung tunay nang ang kilos na yaong namamasdan sa makata ay nagtataglay n~g ibang damdamin, ibangiba, yaong di papalayong gaya n~g una, kundi papalapit na't magbibigay kasiyahan sa kanyang m~ga lihim na pan~garap. Tiningnan niya si Tirso n~g isang tin~ging parang nan~gun~gusap. At ang bilang naging tugon n~g makata:
--?Kay ganda mo, Elsa!
Kaikailan man sa boong pagkikilala nila ay di magunita n~g mestisa na siya ay nakarinig na n~g gayong hayagang pagpuri n~g makatang si Tirso, kundi nang gabing iyon. ?Magdudulot na n~ga kaya n~g masaganang ani ang m~ga pananim ni Elsang inaalagaan sa pitak n~g kanyang dibdib?...
--Maalaala ko pala,--ang mayamaya'y narinig kay Tirso,--?di ba't wika mo sa iyong sulat na ako'y babalitaan mo n~g ilang bagay na mahalaga ukol sa aking kasaysayan, kaya mo ninasang n~gayo'y maparito ako?
--Oo n~ga,--ang amin n~g dalaga,--n~guni't nagaalaala akong baka hindi mo na naman paniwalaan....
--?At bakit hindi? Huwag lamang bang hindi ikaw ang magbabalita eh....
--?Nanuya ka na naman!
--Sabihin mo na n~ga, Elsa.
--Mabuti'y panggagaling na natin sa Pandakan.
--?Ayoko!
--?Anhin ko kung ayaw ka! ?Di mo matatamo ang mahalagang balitang may kinaalaman sa babaeng kinauululan mo!
At dagling nakaramdam si Tirso n~g malaking pananabik.
--?May kinaalaman kay Teang?--itinanong na agaran.
--Hindi ako nagbibiro,--ang matatag na sambot n~g mestisa.
--?Ay bakit ayaw mo pang sabihin n~gayon?
--Sinasabi ko sa iyong mamaya na.
--Kung gayo'y tayna sa Pandakan.
--Subali't ... ayoko na yatang sa Pandakan tayo magtun~go.
--?Ibig mo sa aming klub? Mabuti, kung magkagayon. N~guni't lalong mabuti kung madaluhan natin kapwa ang dalawang sayawan sa gabing ito.
--?Sa klub at saka sa Pandakan pa?
--Una muna sa "Club Filipino", saka kapag maghahatinggabi na'y tumawid tayo sa Pandakan.
Ikinatuwa n~g mestisa ang mungkahi n~g makata. At noon di'y inilabas na ang kanyang mahahalagang hiyas, isinakatawan ang m~ga ito, at pagkatapos ay isinuot ang kanyang bagong sapatos na kakulay n~g ginto.
Dumating ang m~ga alila na taglay ang m~ga ipinabili ni Elsa.
--Hinuhulaan ko na n~ga bang paririto n~gayon si mang Silveira,--ang manawanawang ibinulong n~g isa sa m~ga alila sa kanyang kasama, pagkaabot kay Elsa n~g kanilang m~ga binili.
--Kapag naghintay ay talagang may darating ...--itinugon namang lihim n~g pinagsabihan.
At hindi naglipat sandali't nasarili na naman n~g makata at n~g mestisa ang loob n~g kabahayan.
--Naito ang mansanas,--ang magiliw na alok ni Elsa sa kanyang panauhin.
--Nagpabili ka pa pala niyan,--ang nawika ni Tirso pagkamalas sa ipinagaanyaya n~g mestisa.
--Nagpabili ako nito, Tirso, at nais kong sa pamamagitan nito ay mahulaan ko ang iyong m~ga niloloob....
--?Sa paanong paraan?
--Kung mamasarapin mo ang m~ga frutas na ito, ay ituturing kong mamasarapin mo rin ang pakikipareha sa akin ngayon; datapwa't kung mapuna kong hindi mo ito ikinasisiya, ay ipalalagay ko namang magpaunlak ka ma'y napipilitan lamang....
--?Mabuting panghuhula! At sa panghuhula mong iya'y walang pagsalang matutunayan mong boong kaluluwa't boong pagkataong ikagagalak ko ang pagdalo nating magkapareha sa sayawan n~gayon, sapagka't kakanin ko n~g boong pananabik ang ... iyong mansanas.
Natawa si Elsa. At natawa rin si Tirso.
Makasandali ay saka nagsalita ang mestisa.
--Natatandaan mo marahil na sa sulat ko'y nasasabing magsasalo tayo sa gabing ito,--anya, samantalang tinatapos sa bibig ang huling kagat n~g isang mansanas na kanyang tinalupan.--Ang pagsasalong iya'y matutuloy; hindi n~ga lamang dito kundi sa isa sa m~ga hotel o restaurant sa Maynila, sapagka't hindi na napigil ang pagpapauna sa Pandakan kanina pa n~g m~ga kapatid ko.
--Tayna, kung gayon,--tan~ging naipulas sa bibig ni Tirso.--May kalesang naghihintay sa atin sa daan.
--?Mayroon ba?
--óo.
At pagkapagiwan n~g ilang tagubilin sa m~ga alila, ang mestisa't ang makata ay magkasunod nang nanaog at nawala noon din sa dilim n~g gabi....

XVII
?ANG BUWISIT NA NEGRO!
Ang kalesang sinasakyan ni Elsa at ni Tirso na isang de primerang walang taglay na bilang sa likod at hila n~g isang masipag na kastanyong ayaw manding madiktan n~g pamalo sa katawan, ay sinusundan n~g dalawa pang mahahagibis ding kalesa na lumiwa sa tapat n~g gusali n~g "Germinal" at paakyat sa tulay n~g Ayala, nang masalubong n~g isa pa ring kalesang kinalululanan naman n~g dalawang lalaking sa wika ni Cervantes naguusap.
Pagkalampas n~g sasakyan nina Tirso ay halos nagkasabay ang pagulat na turing n~g dalawang lalaking kasalubong:
--?Si Silveira at ang mestisa!
At kapwa hinabol