Aan de kust van Malabar | Page 4

Emile Deschamps
plan, dat de regeering van Madras inleverde, ging het in
die richting 1055 meter ver en besloeg een breedte van 1573 meter,
terwijl er thans nauwelijks 7 of 800 meters toe worden gerekend, geloof
ik. Wij hadden in dien tijd ook nog veel andere terreinen, bij voorbeeld
Mount Delly boven Cannanore, Peringwetour in het Oosten e. a. ....
Maar al die punten zijn niet meer in ons bezit, en op andere, die we nog
hebben, gevoelen we ons niet tehuis. Het is echter hier niet de plaats,
om over de administratieve onverschilligheid uit te weiden.
Ongeveer op een halven kilometer afstands beginnen onze Aldeeën,
namelijk Chalakara rechts, Chambara links, Pallour tegenover en
verder het laatste stukje fransch grondgebied, Pandakei. De afstand van
het uiterste eind dezer bezitting tot Mahé bedraagt zes kilometer langs
een weg, die niet overal best is, die niet altijd door bekoorlijke tuinen
voert als die van Mahé, maar waar het uitzicht op de omringende
velden zeer schoon is. Bij het binnenkomen in Pallour aan de bocht,
waar men den weg van de Aldeeën weer betreedt, doet zich weer de
mooie, rijke plantengroei voor en gaat men door een laan van
eerbiedwaardige, mooie boomen met geweldige stammen.
Er is te Pallour een schooltje, dat door de Alliance Française is gesticht,
maar sinds kort is verplaatst, en het doet eigenaardig aan, als ge u in
deze zoo exotische omgeving door kleine Malayalams met een doek

om de lendenen en een bundeltje haar op de kruin van het hoofd, hoort
toespreken en aanhouden onderweg met een "bouzour moussiou",
waarbij een aardig rijtje witte tandjes te zien komt.
Wonderlijke mengeling van beschaafden en primitieven is het hier; van
naakte, gebronsde menschen, die onze taal gebrekkig, maar daarom niet
onaardig spreken; van ellendige hutten met een donkere opening naast
de groote kerkdeur; van vrouwen met ontbloot bovenlijf naast dames,
naar europeesche mode gekleed; van parijsche hoeden en knotten haar
boven op het hoofd.
Er waren op het oogenblik, dat ik mij te Mahé bevond, 1661 kiezers
ingeschreven op de kiezerslijsten, onder wie slechts enkele Europeanen,
het besturend element, en twee of drie vertegenwoordigers van fransche
huizen. In 1820 telde men er volgens een aanteekening uit dien tijd 35
Europeanen, 129 "menschen met hoeden", waarschijnlijk portugeesche
kleurlingen, en 2616 "Indiërs". Het is merkwaardig, op te merken, dat
er in genoemd jaar niemand trouwde onder de Europeanen en slechts
een enkel paar onder de "menschen met hoeden", wat wel heel weinig
was. Die bevolking was verdeeld over 336 huizen, waaronder de hutten
blijkbaar waren meegerekend, en er waren toen 33 winkels, 52 cantines,
122 open terreinen en 3 velden nelly of rijst. De kolonie is niet veel in
belangrijkheid vooruitgegaan. Ze is vrijwel op het oude standpunt
gebleven, klein en nederig.
Mahé bezit enkele scholen, een voor jongens onder een directeur, die
gediplomeerd is en uit Pondichéry is gekomen, en een voor meisjes
onder de zusters; dan was er te Pallour het schooltje van de Alliance
Française, dat naar Mahé is overgebracht, naar ik meen. In het geheel
vier scholen met 830 leerlingen en 22 onderwijzers, zonder de
mohammedaansche school mede te rekenen, die de Alliance heeft in
het leven geroepen.
Ik had het geluk, een uitdeeling van prijzen bij te wonen in het lokaal,
waar jonge Portugeezen en Malayali iets van onze taal komen leeren. In
de zaal met witgekalkte muren werd voor het auditorium, waaronder de
lichte toiletten van enkele familiën uit de beide koloniën opvielen, op
de gewone manier die plechtigheid gehouden; de toespraak van meneer

den president van de Commissie voor het openbaar onderwijs, zeer
correct in een onberispelijke jas; het komediestukje, dat met groote
moeite is van buiten geleerd door groote bruine of zwarte meisjes,
slecht op haar gemak in de gelegenheidskleeren en voorgedragen op de
manier van papegaaien, die zeggen: "Hebt u ontbeten?" Verder het
gezamenlijk gezang van de leerlingen van beide seksen; het koor van
"Brennus, hoofd der Galliërs" met accordeonbegeleiding, dat de
onderwijzer aan de "grooten" heeft geleerd; de uitdeeling van de
getuigschriften van gevolgd onderwijs; de overstrooming met zwartjes
en de ontevredenheid van enkele leden van den gemeenteraad, die niet
gesticht zijn over hun plaats of boos, omdat er geen stoel gereserveerd
is voor "Mevrouw."
Dat alles maakt in die exotische omgeving een zonderling effect; die
trossen van gekleurde aangezichten, die met open monden van
nieuwsgierigheid toekijken, die naakte, bronzen schouders; die toefjes
zwarte haren boven op de kale hoofden; die europeesche toiletten, die
zoo leelijk staan op de zeer mooie lichamen; die gouden en zilveren
sieraden ter verfraaiing van jonge meisjes en die aangebracht op
plaatsen, waar wij ze niet gewend zijn, in den neus, boven in de ooren
of aan de voeten; die zwarte jassen, de hoeden en dan de guirlanden
van kokosbladen, het is alles wonderlijk tusschen de geuren van
tropische bloemen en,
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 35
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.