Tolstois leven

Tolstoi's leven, by Pavel
Ivanovich Biroekoff

The Project Gutenberg EBook of Tolstoi's leven, by Pavel Ivanovich
Biroekoff This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and
with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away
or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: Tolstoi's leven Zijne persoonlijke herinneringen, brieven en
aanteekeningen 1828-1863
Author: Pavel Ivanovich Biroekoff
Contributor: Lev Nikolaevich Tolstoj
Translator: Emma B. van der Wijk
Release Date: December 18, 2006 [EBook #20128]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK TOLSTOI'S
LEVEN ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

Tolstoi's leven
Zijne persoonlijke herinneringen, brieven en aanteekeningen
1828-1863
Bewerkt door
P. Biroekoff
Geautoriseerde vertaling naar het Russische handschrift
Door
Emma B. van der Wijk
Met afbeeldingen
Amsterdam P. N. van Kampen & Zoon.

OPDRACHT.
Aan mijne vrouw Paula Nikolajewna wijd ik dit boek, het groote werk
van mijn leven, dat zoo zwaren, moeitevollen arbeid van mij eischte.
Met oprechten dank draag ik het op aan haar, die mij zoo menigmaal
mijn' last verlichtte, en mij uren schonk van ontspanning, zoo noodig
bij 't vervullen van mijn' taak.
Nooit toch had ik dit boek kunnen schrijven zonder hare
zelfverloochenende en zelfopofferende hulp, waarmee zij mij bijstond
in alle omstandigheden van mijn leven.
Ik draag mijn arbeid dus op aan mijne vrouw, en aan allen die er,
ongenoemd, aan hebben meegewerkt.
P. B.

INLEIDING.
Met eerbiedigen schroom en overtuigd van mijne geringe krachten,
bereid ik mij voor tot dit mij heilige werk: het schrijven van eene
biographie van den grooten ouden man, van mijn' onderwijzer, van Leo
Tolstoi.
Eenige jaren geleden lag dit plan mij nog zóó ver, dat ik, hoewel
levende in zijne onmiddellijke nabijheid, en terwijl ik uren, ja soms
heele dagen in zijn huis doorbracht, nooit de minste aanteekening
maakte van hetgeen ik daar op kon vangen, zoo min van hem, als van
de hem omringende personen. En nu, om mijne godsdienstige
overtuiging verbannen uit mijn vaderland, ga ik dat groote werk
beginnen. Eene biographie van iemand wordt niet geschreven zonder
toestemming van die persoon zelf en zijne familie; dus wendde ik mij
tot gravin Sofie Andrejewna Tolstaja met verzoek eene biographie van
haar echtgenoot te mogen schrijven. Spoedig daarop ontving ik een mij
zeer aangenaam stemmend gunstig antwoord. Uit haar brief haal ik aan,
wat op de zaak betrekking heeft.
"Natuurlijk moogt gij gaarne met eene levensbeschrijving beginnen.
Zelf zou Tolstoi u wel willen antwoorden op wat gij hem gaat vragen,
maar dan zult ge u moeten haasten,--bijna toch was aan dit ons allen
zoo dierbare leven een einde gekomen. Gode zij dank is hij nu weer
herstellende en al weer aan den arbeid."
Om nu Tolstoi zelf niet lastig te vallen en overtuigd, dat hij mij geene
hinderpalen in den weg zou leggen, begon ik dus na ontvangst van den
brief. Na kennis te hebben genomen van de stof en na mij in 't wezen
van het werk te hebben ingedacht, beklaagde ik mij eenerzijds om den
grooten omvang ervan, maar anderzijds heeft diezelfde arbeid mij
langzamerhand zóó meegesleept, mijne belangstelling zóó opgewekt,
en voel ik mij er reeds zoo mee verbonden, dat ik het nu noem: "het
Werk van mijn leven", ongeacht iedere overweging van den uitgever in
mij, welke het ook zij.

Ik begon dus de stof te bestudeeren, en, onvoorbereid als ik was, ben ik
gaan naslaan welke verklaring de encyclopaedie van Brockhaus geeft
van het woord "biographie". Ik vond daar de volgende definitie:
"Eene levensbeschrijving noemt men de schildering van een zekere
persoon, die voldoet aan de historische wetenschap. Als
wetenschappelijk werk bepaalt de beschrijving zich niet alleen tot de
uiterlijkheden, maar moet zij er naar streven de geestelijke en moreele
ontwikkeling te schetsen. Als kunstwerk moet zij den grondslag van het
karakter aangeven en in 't algemeen de behandelde persoon in 't
helderste licht plaatsen."
Deze verklaring bevredigde mij volkomen, zoodat ik een aanvang met
mijn werk kon maken. Het is een verheven arbeid (des te meer, waar dit
een Tolstoi geldt), eene beschrijving te geven van 's menschen innerlijk,
d.w.z. van zijn geestelijk leven, van de ontwikkeling en de
veranderingen die erin plaats grijpen.
Maar nóg verhevener, nóg rijker is het, aan te toonen volgens welk
algemeen beginsel deze innerlijke ontwikkeling zich voltooide, hoe
karakter en ideeën zich vormden en hervormden. Slaagt men nu tevens
in 't weergeven van de uiterlijke omstandigheden van 't leven, dienende
gedeeltelijk als omlijsting, gedeeltelijk om nog scherper licht te laten
vallen op den mensch, dan kan men zeggen: "mijn arbeid is geslaagd".
Deze overwegingen hebben mij gediend als gids bij mijn werk,
Het is van bijzonder groot gewicht, bij het geven van eene biographie,