Princo Vanc

Princo Vanc', by Eleanor Putnam and Arlo Bates

The Project Gutenberg EBook of Princo Vanc', by Eleanor Putnam and Arlo Bates This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: Princo Vanc'
Author: Eleanor Putnam Arlo Bates
Illustrator: Frank Myrick
Translator: Herbert Harris
Release Date: October 20, 2007 [EBook #23093]
Language: Esperanto
Character set encoding: ASCII
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK PRINCO VANC' ***

Produced by Louise Hope, David Starner, Dave Morgan, Team Esperanto and the Online Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net (This book was produced from scanned images of public domain material from the Google Print project.)

[Tipografiaj eraroj estas listigata poste de la teksto.]

PRINCO VANC'

[Ilustrajxo]
PRINCO VANC'
de ELEANOR PUTNAM kaj ARLO BATES, Litt. D.
Ilustrita de FRANK MYRICK
el la angla lingvo, laux permeso, esperantigis HERBERT HARRIS
Rekomendita de la ESPERANTISTA LITERATURA ASOCIO
THE AMERICAN ESPERANTIST CO., INC. West Newton, Mass., U.S.A. 1914

Copyright, 1914 by HERBERT HARRIS
THE AMERICAN ESPERANTIST CO., INC.
Presejo de ERNEST FAIRMAN DOW West Newton, Mass., Usono

ANTAUXPAROLO
Tre korajn dankojn mi sxuldas al Sinjorinoj Hankel, Bastoul kaj Scheerpeltz, kaj al aliaj kompetentuloj, kiuj afable tralegis la manuskripton de cxi tiu traduko, kaj pri gxi donis bonan konsilon.
Profesoro Arlo Bates estas cxefprofesoro de la angla literaturo cxe Massachusetts Institute of Technology, en Boston, Massachusetts, Usono, konata auxtoro de multaj romanoj kaj poemaroj, kaj sxatata paroladisto pri literaturaj temoj.
"Eleanor Putnam" estas pseuxdonimo de Sinjorino Arlo Bates, kiu posedis tre artistan literaturan guston, kaj kelkfoje kunlaboris kun sia edzo, antaux sia bedauxrinda morto, kiu okazis antaux kiam aperis cxi tiu fabelo.
La originala angleverkita libro, "Prince Vance," jam ne estas acxetebla.
Al Profesoro Bates, kiu bonkore permesas la eldonadon de cxi tiu traduko, kun la originalaj ilustrajxoj, gxi estas tre dankeme dedicxita de
La Tradukinto.

CXAPITRO I
Certe ne estis strange, ke Princo Vanc' tiel miregis, ke li sidis tutan duonhoron nur rigardacxante, nek penante movi muskolon, nek movigxante for de la segxo. Estas ja kredeble, ke iu alia Princo en similaj cirkonstancoj estus egale mutigita de la mirego,--kiel iu ajn povos vidi, kiu volos atenti dum mi reiros al la komenco, kaj rakontos tion, kio antauxe okazis.
Per "la komenco" mi aludas la naskigxon de Princo Vanc'; je kiu okazo la potenca feino Kopeto estis elektita lia baptopatrino, de kiu tempo sxi certe ne montris sin tre dorlotema al la Princo. Ekzemple, sxi insiste postulis, ke sxia baptofilo atentu la lecionojn; ke li respektu la instruistojn; kaj (kio estis la plej ofenda postulo el cxiuj) ke li, Princo Vanc', la sola filo de la gepatroj, kaj sola heredonto de la regno, nepre lernu obei. Cetere sxi trankvile diris al la baptofilo, ke, se li sxin ne obeus volonte, certe estus des pli malbone por li; cxar lerni li devos, per metodoj severaj, se lin ne lernigos pli mildaj.
Cxio cxi sxajnis al Vanc' tre malagrabla kaj maljusta speco de parolo; kaj oni povas imagi, ke gxi ne pliigis lian amon al la baptopatrino. La rilatoj inter ili pli kaj pli malbonigxis, gxis Vanc' farigxis forta belkreska knabo cxirkauxe dektrijara, kiam unu tagon venis la Blua Sorcxisto al la palaco.
Tiumatene estis okazinta inter Vanc' kaj la baptopatrino serioza malpaco. Sxi subite sin montris cxe la lernocxambro, tute neatendita, laux sia malagrabla kutimo; kaj kompreneble tio okazis precize dum la momento, kiam la Princo estis frapanta (sen boksgantoj) la orelojn de sia instruisto pro tio, ke la kompatinda maljunulo petis, ke li lernu la limojn de la regno, kiu baldaux estos lia proprajxo.
"Vi vidos la limojn, preterirante ilin cxiujn piede," la feino malafable diris. "Kreskante vi farigxas mallaborema, egoisma, kaj malobeema; vi hontigas vian baptopatrinon, kaj malhonoras vian familion. Kredeble vi baldaux kunigxos kun la Blua Sorcxisto mem!"
"Jes, mi faros tion," obstine diris la Princo; cxar, kvankam li vere neniam antauxe auxdis pri la Blua Sorcxisto, li estus dirinta ion ajn en tiu momento, por turmenti la baptopatrinon,-- "certe, mi faros tion. Mi volus lin vidi. Mi esperas, ke li venos gxuste hodiaux!"
"Kaj pri mi, vi malbona knabo!" ankoraux pli kolere diris Kopeto, vigle frapante la plankon per sia bastono, "mi promesas, ke vi suficxe deziros min, antaux ol vi min trovos; kaj malgxojo faros vin pli sagxa, antaux kiam vi revidos mian vizagxon."
"Nemulte mi sopiros al vi, kun viaj admonoj kaj riprocxoj!" respondis la malrespekta Princo; kaj, kiam sxi subite malaperis antaux liaj okuloj, laux sia miriga kutimo, li komencis jxeti librojn al la kapo de sia instruisto, grave gxenante la malfelicxan homon, kiu opiniis, ke lia sorto estas tre malbonsxanca, kaj volis, ke li povus esti hakisto en la regxa arbaro, aux io ajn, prefere ol tio, kio li estas.
Post kiam li jxetis la tutan aron da libroj, kaj post kiam la tabulvisxiloj, la kretajxoj, kaj la montrabastono ilin sekvis, la Princo sxovis la