Poems of Propertius [in Latin] | Page 8

Gigantea spatiabere litoris ora, siue ubicumque uago fluminis hospitio, Nympharum semper cupidas defende rapinas (non minor Ausoniis est amor Adryasin); ne tibi sint duri montes et frigida saxa, Galle, neque expertos semper adire lacus: quae miser ignotis error perpessus in oris Herculis indomito fleuerat Ascanio. namque ferunt olim Pagasae naualibus Argon egressam longe Phasidos isse uiam, et iam praeteritis labentem Athamantidos undis Mysorum scopulis applicuisse ratem. hic manus heroum, placidis ut constitit oris, mollia composita litora fronde tegit. at comes inuicti iuuenis processerat ultra raram sepositi quaerere fontis aquam. hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles, hunc super et Zetes, hunc super et Calais, oscula suspensis instabant carpere palmis, oscula et alterna ferre supina fuga. ille sub extrema pendens secluditur ala et uolucres ramo summouet insidias. iam Pandioniae cessat genus Orithyiae: a dolor! ibat Hylas, ibat Hamadryasin. hic erat Arganthi Pegae sub uertice montis grata domus Nymphis umida Thyniasin, quam supra nullae pendebant debita curae roscida desertis poma sub arboribus, et circum irriguo surgebant lilia prato candida purpureis mixta papaueribus. quae modo decerpens tenero pueriliter ungui proposito florem praetulit officio, et modo formosis incumbens nescius undis errorem blandis tardat imaginibus. tandem haurire parat demissis flumina palmis innixus dextro plena trahens umero. cuius ut accensae Dryades candore puellae miratae solitos destituere choros, prolapsum leuiter facili traxere liquore: tum sonitum rapto corpore fecit Hylas. cui procul Alcides iterat responsa, sed illi nomen ab extremis fontibus aura refert. his, o Galle, tuos monitus seruabis amores, formosum Nymphis credere uisus Hylan. `Tu, qui consortem properas euadere casum, miles ab Etruscis saucius aggeribus, quid nostro gemitu turgentia lumina torques? pars ego sum uestrae proxima militiae. sic te seruato, ut possint gaudere parentes, ne soror acta tuis sentiat e lacrimis: Gallum per medios ereptum Caesaris ensis effugere ignotas non potuisse manus; et quicumque super dispersa inuenerit ossa montibus Etruscis, haec sciat esse mea.'

XXII
QVALIS et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates, quaeris pro nostra semper amicitia. si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra, (Italiae duris funera temporibus, cum Romana suos egit discordia ciuis,) sic mihi praecipue puluis Etrusca dolor. tu proiecta mei perpessa es membra propinqui, tu nullo miseri contegis ossa solo. proxima supposito contingens Vmbria campo me genuit terris fertilis uberibus.
End of the Project Gutenberg Edition of Propertius' Monobiblo


Etext of Propertius. . .[in Latin]

from http://mc.clintock.com/gutenberg/