Oude Egyptische Legenden | Page 9

haar naar beneden, zoodat zij in de rivier viel en verdronk.
Toen zij viel, uitten de matrozen in de koninklijke bark en alle menschen, die langs den oever der rivier wandelden een luiden kreet, maar zij konden haar niet redden. Nefer-ka-ptah kwam uit de kajuit en sprak een tooverspreuk uit over het water en het lichaam van Ahura kwam aan de oppervlakte en zij haalden het aan boord van de koninklijke bark. Toen Sprak Nefer-ka-ptah een andere tooverspreuk en zoo groot was haar macht, dat de doode vrouw sprak en Nefer-ka-ptah alles vertelde, wat er gebeurd was onder de Goden, dat Thot nog wraak zocht en dat Ra hem toegestaan had met den steler van zijn boek te doen, wat hem goeddunkte.
Nefer-ka-ptah gaf bevel, dat de koninklijke bark zou terugkeeren naar Koptos, opdat Ahura begraven kon worden met de eerbewijzen, die verschuldigd zijn aan de dochter van een koning.
Toen de begrafenisplechtigheden voorbij waren, zeilde de koninklijke bark de rivier af naar het Noorden. Een treurige reis was het nu, want Ahura en Merab waren dood en aan de wraak van Thot was nog niet voldaan.
Zij bereikten de plaats, waar Ahura en Merab in het water waren gevallen en Nefer-ka-ptah voelde, dat de macht van Ra hem trok.
Hoewel hij er zich tegen verzette, wist hij, dat ze hem zou overwinnen. Hij nam een stuk linnen, fijn en sterk, en maakte er een band van, en daarmede bond hij het Boek van Thot stevig op zijn borst vast, want hij was besloten dat Thot zijn Boek nimmer terug zou hebben.
Toen trok de macht hem nog sterker en hij trad uit de schaduw van de zonnetent te voorschijn en wierp zich in de rivier en verdronk. Toen hij viel, uitten al de matrozen van de koninklijke bark en alle menschen, die langs den oever wandelden, een luiden kreet, maar zij konden hem niet redden. En toen zij zijn lichaam zochten, konden zij het niet vinden.
Daarop zeilde de koninklijke bark de rivier af, totdat zij het Noordelijke Land bereikten en te Memphis aanlandden en de kapiteins van de koninklijke bark gingen naar den koning en vertelden hem alles, wat er gebeurd was. De koning trok rouwkleeren aan; hij en zijn hovelingen, de hoogepriester en alle priesters van Memphis, het leger van den koning en de hofhouding van den koning waren in rouwgewaden gekleed en zij trokken in processie naar de haven van Memhis naar de koninklijke bark.
Toen zij aan de haven kwamen, zagen zij het lichaam van Nefer-ka-ptah in het water drijven naast de bark, dicht hij het roer. En dit wonder geschiedde door de tooverkracht van Nefer-ka-ptah; zelfs in den dood was hij een groot toovenaar wegens de tooverspreuken die hij van de papyrus afgewasschen en in het bier opgedronken had.
Toen trokken zij hem uit het water en zij zagen het Boek van Thot op zijn borst gebonden met den gordel van het koninklijk linnen. En de koning gaf bevel, dat zij Neferka-ptah zouden begraven met de eerbewijzen, die verschuldigd zijn aan den zoon van een koning en dat het boek van Thot met hem begraven zou worden.
Zoo was aan de wraakzucht van Thot voldaan, maar het boek bleef bij Nefer-ka-ptah.
* * * * *

V.
OSIRIS
In den beginne vervloekte Ra Nut en zijn vervloeking bestond hierin, dat geen harer kinderen geboren zou worden op eenigen dag van eenig jaar. En Nut smeekte Thot om hulp, Thot, die haar lief had, den god van de tooverkunst, de geleerdheid en de wijsheid, hem, dien de Grieken Hermes Trismegistus noemden. Ofschoon de vervloeking, die eens door den grooten God Ra geuit was, nimmer herroepen kon worden, opende Thot door zijn wijsheid een uitweg. Hij begaf zich naar den Maangod, wiens luister bijna gelijk was aan dien van de Zon zelf en daagde hem uit tot een dobbelspel. Groot was de inzet aan beide zijden, maar die van den Maangod was het grootst, want hij verwedde zijn eigen licht. Spel na spel speelden zij en altijd was het geluk aan de zijde van Thot, totdat de Maan niet meer wilde spelen. Toen verzamelde Thot het licht, dat hij gewonnen had en door middel van zijn macht en grootheid verdeelde hij het over vijf dagen. En sedert dien tijd heeft de Maan geen licht genoeg om de heele maand te schijnen, maar neemt af, totdat hij geheel duister is en groeit dan weer langzaam aan tot zijn vollen glans; want het licht van vijf heele dagen was hem afgenomen. En deze vijf dagen plaatste Thot tusschen het eind van het oude jaar en het begin van het nieuwe, zoodat hij ze afgescheiden hield van beide; en op deze vijf dagen werden de vijf kinderen van Nut geboren: Osiris op den eersten dag, Horus op de tweeden, Set op den derden, Isis op den vierden en Nephthys op den vijfden. Zoo