Majoor Frans | Page 3

Anna Louisa Geertruida Bosboom-Toussaint
maar die als

altijd tergend achteraan komt hinken; mogelijk ziet uw juridische blik
er geen rechtskwestie in, maar voor mij .... ligt er eene gewetensvraag
achter, althans eene kwestie van kieschheid, waardoor mijne gouden
bergen wel eens tot stuifzand kunnen vervliegen, en dat arme dierbare
millioen, dat mij al zoo duchtig in de war heeft gebracht, gereduceerd
worden tot niets meer dan eene luchtspiegeling, die mij voor eene wijle
de oogen heeft verblind. Om die reden heb ik geen schepsel deelgenoot
gemaakt van het mirakel, noch zal dit doen, voor ik uwe opinie heb
gehoord, in afwachting van uw advies heb ik den notaris, die eene
procuratie verlangde om in mijn naam te handelen, zulk een document
toegezonden, maar onder reserve. Fais ce que dois, advienne que
pourra is mijn mot d'ordre, al luid het devies mijner familie meer
brutaal dan eerlijk: de fortuin is met den stoute. Onder de roofridders
der middeleeuwen mocht dat gelden, maar sinds het aanbreken der
18de eeuw zie ik niet dat niemand van de onzen zich meer naar dat
devies heeft gericht. Integendeel, al die achtbaar gepruikte hoofden van
de laatste serie onzer familieportretten toonen gelaatstrekken, die eer
van deftige flauwheid en onnoozele goedrondheid getuigen dan van
stoute ondernemingszucht, en naar de uitkomsten te oordeelen; de gène
waarin wij sinds drie generatiën verkeeren, getuigt dat de
physionomiën niet liegen! Nu, het zij zoo. Ik ben er niet rouwig om dat
ik ten minste geen schitterende deugniet in de dichtst nabijzijnde
graden heb aan te wijzen!
Wat men tot kalmte komt als men zich eens kan uitspreken, al is het
maar op het papier! Ik voel mij nu zoo verlicht, dat ik u rustig onze
geheele familiegeschiedenis zou kunnen vertellen, en onder dat relaas
mijn millioen in spe zou vergeten, alsof er geen kwestie meer van was;
maar 't is nog beter u niet langer op te houden, en te wachten tot we de
coeur a coeur kunnen praten. Stel mij daartoe zoo spoedig mogelijk in
de gelegenheid. Ik heb hier kennissen genoeg, maar geen enkel
vertrouwd vriend, aan wien ik alles uit kan leggen, zonder de vrees van
misverstaan en uitgelachen te worden, en 't is een onuitstaanbare
kwelling, een bezwaar als dit, tweemaal vierentwintig uur alleen te
moeten dragen.
En nu vaarwel tot ziens. Met of zonder millioen.

Semper idem. Uw Leopold v. Z.
's Hage, Maart 186 .

Met dezelfde post die hem een brief van Leopold van Zonshoven
aanbracht, ontving Mr. Willem Verheyst een biljet van eene hem
onbekende hand van den volgenden inhoud:

Mijnheer!
Na een onderzoek, ingesteld omtrent de relatiën van Jonker Leopold
van Zonshoven, achten wij het waarschijnlijk, dat hij u raadplegen zal
in eene zaak, voor hem zelven van groot belang. Uit vriendschap voor
hem, help hem heen over alle bezwaren die hij zou kunnen maken
tegen de aanvaarding van zekere erfenis, en laat hij geen voorstel, hem
gedaan, afwijzen zonder ernstig onderzoek.
Het is onnoodig hem met dit ons schrijven bekend te maken; wij
vertrouwen het uwer ervaring en voorzichtigheid toe. Iemand die ten
volle bekend is met de intentiën der waardige erflaatster en die den
Jonker van ganscher harte hare fortuin gunt.
N. N.

"O wee!" riep de goedhartige Willem, het naamloos geschrift
ineenfrommelend, "het begint er, vrees ik, slecht uit te zien voor
Leopold. Het zou toch jammer zijn zoo hij ze moest opgeven, die
fortuin, die hem daar als een lokaas wordt voorgehouden, met.... wie
weet welke hinderlijke conditiën. Die voorzorg van onbekenden, om
zijn raadsman om te koopen, bevalt mij niet. Zij moeten niet denken dat
ik er in zal loopen; als er eene clause gesteld is, onbestaanbaar met
recht en billijkheid of met zijne eer, zullen zij zien, dat ik geen meester
in de rechten ben voor niet. En ze vleien mij met mijne ervaring, mijne
voorzichtigheid. Ja! ja! wees er gerust op, die zal ik gebruiken om hem

goeden raad te geven in den besten zin. Als de zaak loensch is, kan
zijne keuze niet twijfelachtig zijn; men kan nog wel buiten bosschen en
landerijen; maar Leopold is een te ferme jongen om zich iets te laten
aanleunen, dat tegen de eer strijdt. Laat hem dan liever nog wat
rondsukkelen; mogelijk ben ik zelf in staat hem voort te helpen eer wij
een jaar of wat verder zijn. Arme jongen, hij weet niet, hoezeer zijn
voorstel mij op dit oogenblik ongelegen komt.... 't Is waar, ik moet toch
nog eens naar den Haag vóór mijne afreis; dan maar morgen de
diligence genomen van half drie, die correspondeert met den trein naar
den Haag; 't is wel eerst een paar uur rijdens, maar dan ben ik er ook
binnen de driekwartier."
Zoo gezegd, zoo gedaan; Willem Verheyst bleek een oprecht vriend en
geen sammelaar; hij kwam bijtijds op den trein, en
Continue reading on your phone by scaning this QR Code

 / 175
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.