het is dus niet zoo vreemd, dat men aanvankelijk heeft gemeend dat Poelo-Renjang door de uitbarsting in vieren was gescheurd. Inderdaad bestaat het eiland uit vier vrij hooge bergen, die onderling door drie lage landtongen verbonden zijn. Vroeger was het geheele eiland met dicht bosch bedekt, en daardoor als samenhangend geheel kenbaar; maar nadat de inbrekende golven letterlijk alle boomen op de lagere gedeelten van het eiland hadden vernield, scheen het eensklaps alsof Poelo-Renjang zelf in stukken was gescheurd.
Wij varen op een afstand van twee mijlen langs de jammerlijk geteisterde kust van de residentie Bantam. De tallooze kokospalmen die het strand bedekten zijn verdwenen; alle boomen zijn vernield en nergens is een spoor van menschelijke woning te ontdekken. Waar ter nauwernood negen maanden geleden eene talrijke vreedzame bevolking leefde, ziet men nu niets meer dan eene kale moerassige vlakte. Langs de kust strekt zich een breede geelachtige zoom uit: daar heeft de inbrekende zee alle leven vernield; akelig scherp steekt deze woestijn af tegen het schitterend groene kleed van het aangrenzende landschap.
De gezagvoerder wijst ons de plek waar Anjer lag, de meest bezochte javaansche haven in de straat Soenda. De geheele omliggende vlakte, over eene breedte van ongeveer duizend el, is verwoest. De zee heeft op de kust reusachtige koraalblokken geworpen, waarvan het grootste een volume heeft van driehonderd kubieke el. Een weinig verder lag het volkrijke vlek Tjaringin, waarvan ook niets is overgebleven. De wijde vlakte rondom het dorp wordt begrensd door heuvels van twintig tot dertig el: de weinige menschen, die den tijd hadden het leven te bergen, vonden daar een toevluchtsoord.
Het is officieel geconstateerd dat te Merak, Anjer en Tjaringin negentienduizend-zeshonderd-twee-en-dertig slachtoffers zijn gevallen, waaronder twee-en-dertig Europeanen. Acht-en-veertig dorpen werden geheel, zeven-en-dertig andere voor een gedeelte vernield.
Kort voor zonsondergang krijgen wij voor de eerste maal Krakatau in het gezicht, dat van hier gezien, de gedaante heeft van een op zee rustenden gelijkzijdigen driehoek; dichter bij, in westelijke richting, vertoont zich de regelmatig gevormde kegel van Sebesi.--Eenige oogenblikken daarna verdwijnt de zon in de golven, en ontvouwt zich voor onze blikken een tooverachtig schouwspel. De zee gelijkt een metalen spiegel; de bergen en vulkanen worden van bruin donker violet; de westelijke horizon, eerst oranjegeel met bleekgroene strepen, kleurt zich aanvankelijk met gouden tinten, die dan rooskleurig, vervolgens paars worden en eindelijk zich oplossen in donker blauw; op den voorgrond teekent zich, tegen dat lichtend kleurrijk fond, de donkere omtrek van Poelo-Renjang met zijne groote boomen, die hoewel dood nog staande zijn gebleven en nu uit zee schijnen op te rijzen. Zulk een pracht en gloed van kleuren, als hier voor weinige minuten onze oogen verrukte, is in onze koude noordsche streken ondenkbaar.
22 Mei.--Wij hebben den geheelen nacht tegen wind en stroom moeten kampen, op vrij grooten afstand van den wal. Dit zuidwestelijk gedeelte van de kust van Bantan werd even als de meer noordelijke kuststreek overstroomd, maar daar de bevolking hier dun gezaaid was, vielen er veel minder slachtoffers. Tegen acht uren in den morgen werpt de Kederi het anker uit voor den vuurtoren van Java's eerste Punt.
Er gaat een vrij sterke branding; niet dan met moeite kan de sloep de kust naderen, en onze maleische matrozen dragen ons op hun rug naar het strand. Verwrongen ijzeren balken en reusachtige palen, in wanorde door elkander op het strand verspreid, wijzen de plaats aan van den ouden aanlegsteiger, op den 27 Augustus 1883 door de golven vernield. De grond is bedekt met puimsteen; de kortelings aangelegde weg, waarlangs wij ons naar den vuurtoren begeven, is geheel van die steenen gemaakt. Onder weg vernemen wij eene treurige tijding: de wachter van den vuurtoren is vijf dagen geleden gestorven aan een aanval van kwaadaardige koorts. Hij leefde daar alleen met zijn inlandsche bedienden, die hem niet hadden willen begraven, uit vrees dat men hen later beschuldigen mocht, hun meester te hebben vermoord. Wij hadden hier dus in de eerste plaats een heiligen plicht te vervullen. De gezagvoerder van de Kediri maakte eene officieele verklaring van het overlijden op, en wij begeleidden het lijk naar het graf, dat wij onder de schaduw van een prachtigen boom hadden laten delven.
De vuurtoren, die drie jaar geleden door eene aardbeving werd vernield, is sedert herbouwd, en verrijst vast en stevig op eene veertig el hooge rots. Dank zij deze veilige hoogte, had hij niet te lijden van de ramp; zelfs had de torenwachter, ten gevolge van de heerschende duisternis, niets bespeurd van de geweldige golf van den 27; eerst in den morgen van den 28, toen het weder dag begon te worden, ontdekte hij de langs de kust aangerichte verwoesting.
Van het groote geplaveide platform, waarop de vuurtoren verrijst en dat wij langs een trap van honderd-een-en-zestig treden bereiken, heeft men een zeer schoon gezicht op de straat Soenda en den grenzenloozen Indischen-oceaan. Ver weg, in
Continue reading on your phone by scaning this QR Code
Tip: The current page has been bookmarked automatically. If you wish to continue reading later, just open the
Dertz Homepage, and click on the 'continue reading' link at the bottom of the page.