In Luxemburgs Gutland

In Luxemburg's Gutland

The Project Gutenberg EBook of In Luxemburg's Gutland, by M. A.
Perk This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.org
Title: In Luxemburg's Gutland De Aarde en haar Volken, 1907
Author: M. A. Perk
Release Date: May 5, 2006 [EBook #18319]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK IN
LUXEMBURG'S GUTLAND ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

In Luxemburg's Gutland.
Door M. A. Perk.
Met photographieën van den heer Walter Knapp Jr. [1]

"Les grands états auraient tort de mépriser les avertissements qu'ils
reçoivent des petits pays: il appartient quelquefois aux petits de donner
de grands exemples."
Geen land ter wereld ongetwijfeld waarop men met meer recht dit zoo
juiste woord van den Franschen schrijver G. Valbert [2] mag toepassen
dan op het groothertogdom Luxemburg, welks zoo verlichte regeering
al den tijd dat zij aan het bewind is,--en dat is al heel wat jaren!--zoo'n
warm hart en open oog toonde te bezitten voor de sociale behoeften des
volks en de bevordering van diens geestelijk en stoffelijk welzijn. En
dank zij de krachtige medewerking van de Kamer der afgevaardigden,
is haar het voorrecht beschoren geweest haar streven in dat opzicht met
schitterenden uitslag bekroond te zien. Om die reden alleen reeds zou
het voormalige graafschap der Ardennen aanspraak mogen maken op
onze hartelijke sympathie en een persoonlijke kennismaking overwaard
kunnen geacht worden, al is tegenwoordig onder den zooveel
weidscher naam van Groothertogdom, zijn grondgebied met een
bevolking van niet meer dan 235,000 zielen, beperkt tot nauwelijks het
vijfde gedeelte van zijn vroegere oppervlakte, en al moet het ook alle
staatkundige beteekenis derven.
Het is hier niet de plaats om zijn grootsch verleden in herinnering te
brengen, noch om zijn economischen toestand, zijn staatswezen of
staatsinrichtingen, de bronnen van zijn welvaart, de geestelijke
stroomingen, die er zich vertoonen, of zijn beteekenis op het gebied van
kunst en wetenschap in het licht te stellen. Ik deed dit trouwens reeds
elders en kan daarnaar verwijzen. [3]
Maar in niet mindere mate moet, mijns erachtens, dit kleine land de
belangstelling van de bezoekers wekken door de indrukwekkende
bouwvallen van middeleeuwsche ridderburchten, die daar vele hoogten
bekransen, door het rijke en dankbare onderzoekingsveld, dat het
oudheidkundigen, botanisten en mineralogen aanbiedt, bovenal door
zijn trotsche wouden van eiken, sparren of beuken, zijn liefelijke
valleien en de haar bezoomende heuvelruggen, zijn steile rotsgevaarten,
stoute bergkloven en huiveringwekkende afgronden, zijn kabbelende
beekjes en snelvlietende rivieren, in één woord zijn afwisselend

natuurschoon. Dit kan in verhevenheid wedijveren soms met dat van
Zwitserland, dikwerf met dat van de Saksische Schweiz of den Hartz.
De roep van dat natuurschoon, vroeger slechts bekend hoofdzakelijk
aan Duitschers en Belgen, drong eindelijk tot ons vaderland door. En
sedert een veertig jaren ongeveer neemt in Luxemburg het bezoek van
onze landgenooten gestadig toe.
Verschillende omstandigheden, voor den lezer zonder belang, noopten
in 1878 ook mij naar het Groothertogdom mijn schreden te richten, om
daar eenige weken door te brengen.
En het ging mij als zoo velen anderen.
Wie eens het voorrecht heeft gehad met land en volk kennis te
maken--en ze kennen is ze liefhebben--verzuimt niet licht de
gelegenheid tot een nieuw bezoek. Herhaaldelijk, bijna jaarlijks kan ik
wel zeggen, keerde ik er voor korteren of langeren tijd terug, totdat het
klimmen mijner jaren mij tegen de vermoeienissen, onafscheidelijk van
de reis en het verblijf in dat Hoogland, deden opzien.
Onvergetelijke dagen bracht ik er door. En een aantal hartelijke en
blijvende vriendschapsbanden knoopte ik er aan, waarvan, helaas!
reeds verscheidene door den dood zijn verbroken.

En hoe dikwijls, wanneer ik ter verfrissching van geest en lichaam er
met volle teugen de heerlijke stalende berglucht ging inademen en de
schoone natuur bewonderen, hoe dikwijls zag ik mij verrast door
nieuwe schoonheden, schoonheden die ik vroeger niet had kunnen
aanschouwen om de eenvoudige reden, dat zij nog niet toegankelijk
waren.
't Is toch pas sedert ruim een kwart eeuw, dat, vooral op aanstichting
van den toenmaligen directeur-generaal van Justitie en Openbare
Werken, die sedert geruimen tijd de hooge waardigheid van Ministre
d'État et Président du Gouvernement met zooveel eere bekleedt, den
kunstlievenden en smaakvollen Dr. P. Eyschen, men zich beijvert de

schilderachtigste, te voren niet gemakkelijk of in het geheel niet te
genaken punten onder het bereik van ieders blik te brengen of
toegankelijk te maken. Jaarlijks worden er aanzienlijke sommen, ten
minste in verhouding tot de geheele staatsbegrooting, besteed om in
den winter tegen de hellingen paden aan te leggen, hinderpalen uit den
weg te ruimen, doorgangen in gevaarten van graniet te banen,