Het moderne Egypte: Wat er te zien en te hooren valt tusschen Kaïro en Faschoda

Het moderne Egypte: Wat er te
zien en te
by A. B. de Guerville

The Project Gutenberg EBook of Het moderne Egypte: Wat er te zien
en te
hooren valt tusschen Kaïro en Faschoda, by A. B. de Guerville This
eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no
restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it
under the terms of the Project Gutenberg License included with this
eBook or online at www.gutenberg.org
Title: Het moderne Egypte: Wat er te zien en te hooren valt tusschen
Kaïro en Faschoda De Aarde en haar Volken, 1908
Author: A. B. de Guerville
Release Date: June 28, 2007 [EBook #21954]
Language: Dutch
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK HET
MODERNE EGYPTE ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Online Distributed
Proofreading Team at http://www.pgdp.net/

HET MODERNE EGYPTE
WAT ER TE ZIEN EN TE HOOREN VALT TUSSCHEN KAÏRO EN
FASCHODA.
Naar het Fransch van A. B. de Guerville.
Toen ik den vorigen herfst in Caux vertoefde, dat ideale
Alpenstationnetje boven Territet aan het meer van Genève, ontmoette
ik daar een mijner vrienden uit de jeugd, een diplomaat, die tien jaren
van zijn leven in Egypte had doorgebracht.
"Ik heb uw 'In Japan' gelezen," zei hij, "en nu ben ik besloten, naar het
land der chrysanthemums te gaan; ga met mij mee, om je oude liefde
terug te zien!"
"Neen, mijn waarde," antwoordde ik, "ik ga integendeel naar het land,
waar jij zoo vol van bent, niet naar de moesme's, maar naar de
mummies."
"Naar Egypte? Wat benijd ik je! Dat is een heerlijk winterverblijf. Maar
weet wel, dat je er niet enkel mummies ontmoet; wat de vrouwen
aangaat,... maar dat zul je zelf wel zien! Ga je er weer een boek over
schrijven? Ja? Dan benijd ik je niet langer; dan beklaag ik je uit den
grond van mijn hart, want die egyptische quaestie, daar is eenvoudig
niet uit te komen; er bestaat geen ingewikkelder vraagstuk."
"Ik lach wat met de egyptische quaestie! Ik ga om het land; de
bewoners, hun zeden..."
"Goed zoo! Maar ik tart je, om daarover te spreken, zonder te roeren
aan de duizend en één lastige vraagstukken van financiëelen en
politieken aard, waar je in Egypte dadelijk tot over de ooren in zit."
Mijn vriend had gelijk. Ik had eigenlijk geen voorstelling van de zware
taak, die ik op mij had genomen. In enkele maanden Egypte te willen
begrijpen en in een enkel boekdeel zijn roemrijk verleden, zijn krachtig
en werkzaam heden, zijn hoopvolle toekomst te willen beschrijven, is

een onbegonnen werk. Ik wil daar dan ook niet mee beginnen. Ik ga
maar indrukken geven, beelden van mijn reis van Kaïro naar Faschoda,
en als ik er nu en dan eens een beschouwing aan toevoeg over
staatkunde en financiën en godsdienst, dan heb ik uit de beste bronnen
geput, namelijk uit wat ik hoorde van de hoogste egyptische
ambtenaren; van Engelschen, Franschen en anderen, allen mannen van
talent en gevoel, die in de paleizen, de ministeries, de legaties, de
weinige groote industriëele ondernemingen, onafgebroken werken aan
den opbouw van Egypte.
En kon ik nu maar twintig deelen schrijven in plaats van twintig
hoofdstukken!

"Wat hoor ik, je gaat naar Egypte onder duitsche vlag!" zei een mijner
vrienden te Marseille, en voegde er somber aan toe: "Waar moet het
heen? Eerst laten wij, Franschen, Egypte aan de Engelschen over, en nu
laten we de Duitschers den baas spelen in de Middellandsche Zee, en
die duivelsche Teutonen zijn overmoedig genoeg, om een expressen
dienst van paketbooten te openen tusschen Alexandrië en Marseille!"
Het ging mijn braven Marseillaan werkelijk aan het hart, en hij had er
reden voor. Inderdaad, terwijl de telkens terugkeerende werkstakingen
de groote fransche havens met ondergang bedreigen en allen
ondernemingslust fnuiken, werken de Engelschen, de Duitschers, de
Italianen onafgebroken, om zich daar te doen gelden, waar de
Franschen nog heeren en meesters waren.
Door het in het leven roepen van den nieuwen dienst tusschen Marseille
en Alexandrië, met een oponthoud van achttien uren in Napels, en door
daar twee van zijn mooiste stoombooten, de "Schleswig" en de
"Hohenzollern" voor te bestemmen, heeft de Norddeutsche Lloyd van
Bremen weer een van zijn meesterstukken volbracht.
Omdat ik het comfort van die nieuwe lijn had hooren roemen, wenschte
ik er kennis mee te maken, en ik heb bevonden, dat de lof niet
overdreven is geweest.

Na een vijfdaagsche reis met weinig goed weêr wierp de "Schleswig"
in de haven van Alexandrië het anker uit. Dadelijk waren wij omringd
door een massa booten met Egyptenaren, die vervaarlijk schreeuwden,
waarbij ze met niet minder kracht door Turken en Arabieren in hun
eigen booten werden ondersteund. Binnen enkele seconden was het
schip bezet door een bonte menigte van gidsen, tolken,