Hedda Gabler | Page 5

pririgardu nun vere Hedda antaux ol vi foriros! Vidu kiom belega sxi estas!
FRAUxLINO TESMAN Ho, kara, tio estas ja nenio nova. Hedda estis ja cxarmega cxiujn siajn tagojn. (sxi kapsalutas kaj foriras dekstren)
TESMAN (sekvas sxin) Jes, sed cxu vi rimarkis ke sxi farigxis iomete korpulenta kaj floranta? Kiom sxi ete dikigxis dum la vojagxo?
HEDDA (transpasxas la plankon) Ho, lasu nun tion --!
FRAUxLINO TESMAN (haltas kaj sin turnas) Dikigxis?
TESMAN Jes, onklino Julle, vi ne povas tion bone vidi nun, kiam sxi portas tiun robon. Sed mi, kiu havas okazon --
HEDDA (cxe la vitra pordo, senpacience) Ho, vi ne havas okazon al io ajn!
TESMAN Certe estas la montara aero tie sude en Tirolo --
HEDDA (abrupte, interrompante) Mi estas nun gxuste tia, kia mi estis je la forvojagxo.
TESMAN Jes, tion vi pretendas, vi. Sed honto al mi se vi estas. Cxu ne ankaux al vi tiel aspektas, onklino?
FRAUxLINO TESMAN (kunplektas la manojn kaj rigardas sxin) Rava, -- rava, -- rava estas Hedda. (iras al sxi, per ambaux manoj klinigas sxian kapon, kaj kisas sxian hararon) Dio benu kaj gardu Hedda Tesman. Pro Jorgen.
HEDDA (sin zorgeme desxirante) Ho --! Lasu min nun.
FRAUxLINO TESMAN (en kvieta kortusxo) Cxiun opan tagon mi enrigardos cxe vi du.
TESMAN Jes, tion faru, onklino. Cxu?
FRAUxLINO TESMAN Adiaux, adiaux!
(Sxi eliras tra la pordo de la antauxcxambro. Tesman akompanas sxin elen. La pordo restas malferma. Oni auxdas Tesman ripeti siajn salutojn al onklino Rina, kaj danki pro la matensxuoj)
(Samtempe Hedda iras tien kaj reen sur la planko, suprenlevas la brakojn, pugnigas la manojn kvazaux en kolero. Sxi tiras la kurtenojn for de la vitra pordo, restas tie staranta, kaj elrigardas.)
(Iom poste Tesman ree envenas kaj fermas la pordon post si.)
TESMAN (prenas la pantoflojn de la planko) Al kio estas vi rigardanta, Hedda?
HEDDA (denove trankvila kaj sinrega) Mi simple staras rigardante la foliaron. Gxi estas tre flava. Kaj kiom velka!
TESMAN (enpakas la sxuojn kaj metas ilin sur la tablon) Jam estas ja Septembro.
HEDDA (denove maltrankvila) Jes, pensu, -- jam estas -- estas Septembro.
TESMAN Cxu vi ne trovas, ke onklino Julle aspektis tre strange? Preskaux solene? Cxu vi povas kompreni sxian konduton? Cxu?
HEDDA Mi apenaux konas sxin. Cxu sxi ne ofte estas tia?
TESMAN Ne, ne kia hodiaux.
HEDDA (iras for de la vitra pordo) Cxu vi kredas, ke sxi sentas sin afliktita pro tio pri la cxapelo?
TESMAN Eh, ne multe. Eble iom en la momento --
HEDDA Sed kia maniero estas do tio, dejxeti la cxapelon cxi tie en la salono. Tio ne estas kutimo.
TESMAN Nu, vi povas esti certa, ke onklino Julle tion neniam plu faros.
HEDDA Cetere mi certe trankviligos sxin.
TESMAN Jes, kara, kara Hedda, se vi tion volus!
HEDDA Kiam vi iros al ili poste hodiaux, vi povos ja inviti sxin cxe ni por la vespero.
TESMAN Jes, tion mi efektive faros. Kaj estas ankaux alia afero, per kiu vi povus ege gxojigi sxin.
HEDDA Nu?
TESMAN Se vi nur povus decidigi vin familiane alparoli sxin. Pro mi, Hedda? Cxu?
HEDDA Ne, ne, Tesman -- je Dio, ne petu min pri tio. Mi tion al vi diris iam antauxe. Mi provos nomi sxin onklino. Kaj tio suficxu.
TESMAN Nu do tiel. Sed mi opinias, ke nun, kiam vi apartenas al la familio, nun --
HEDDA Hm, -- mi ne gxuste scias cxu --
(Sxi iras trans la plankon al la porda aperturo.)
TESMAN (iom poste) Cxu io estas al vi, Hedda? Cxu?
HEDDA Mi ja rigardas mian malnovan pianon. Gxi ne bone harmonias kun la aliaj mebloj.
TESMAN La unuan fojon kiam mi ricevos salajron, mi arangxu por gxin sxangxi.
HEDDA Ne, ne, -- ne sxangxi. Mi ne volas malhavi gxin. Prefere ni metu gxin tien en la malantauxan cxambron. Kaj anstatauxe ni povos havi alian cxi tie. Lauxokaze, mi opinias.
TESMAN (iom embarasita) Jes, -- tion ni ja povos fari.
HEDDA (prenas la bukedon de sur la piano) Tiuj floroj ne estis cxi tie cxinokte, kiam ni venis.
TESMAN Eble onklino Julle kunportis ilin por vi.
HEDDA (rigardas en la bukedon) Vizitkarton. (elprenas gxin kaj legas) "Revenos iom poste". Cxu vi povas diveni de kiu?
TESMAN Ne. De kiu do? Cxu?
HEDDA Estas subskribite "Sinjorino notario Elvsted".
TESMAN Cxu vere? Sinjorino Elvsted! Frauxlino Rysing, kiel sxi nomigxis antauxe.
HEDDA Jes, gxuste. Tiu kun la iritanta hararo, per kiu sxi parade sensaciis. Via antauxa flamo, lauxdire.
TESMAN (ridas) Nu, ne dauxris longe. Kaj estis ja antaux ol mi konatigxis kun vi, Hedda. Sed imagu, -- ke sxi estas en la urbo.
HEDDA Strange ke sxi vizitas nin. Mi konas sxin ja nur de la instituto.
TESMAN Jes, mi vere ne vidis sxin de post -- Dio scias, kiom da tempo. Strange ke sxi eltenas tie norde en tia izolejo. Cxu?
HEDDA (iom pripensas kaj subite diras) Auxdu, Tesman, -- cxu ne estas tie norde, ke li logxas, -- tiu, -- Ejlert Lovborg?
TESMAN Jes, estas gxuste norde en tiu regiono.
(Berte venas cxe la pordo de la antauxcxambro)
BERTE Sinjorino, nun sxi revenis, tiu sinjorino, kiu antaux iom da tempo enrigardis