Hedda Gabler | Page 6

kaj donis florojn. (montras) Tiujn, kiujn Sinjorino tenas.
HEDDA Aha, sxi venis? Jes, envenigu sxin.
(Berte malfermas la pordon por sinjorino Elvsted, kaj mem eliras. -- Sinjorino Elvsted estas stature svelta kun belaj, molaj vizagxtrajtoj. Helbluaj okuloj, grandaj, rondaj kaj iom elstarantaj, kun timema, demanda esprimo. La hararo estas frapante hela, preskaux blankeflava, kaj neordinare ricxa kaj ondanta. Sxi estas nur paron da jaroj pli juna ol Hedda. La vestajxo estas malhela vizitkostumo, eleganta, sed ne tute laux la plej nova modo.)
HEDDA (proksimigxas amike) Bonan tagon, kara sinjorino Elvsted. Sxatinde foje revidi vin.
ELVSTED (nervoza, provas regi sin) Jes, estas longa tempo post kiam ni laste renkontigxis.
TESMAN (donas al sxi la manon) Kaj same ni du. Cxu?
HEDDA Dankon pro viaj ravaj floroj --
ELVSTED Ho, mi petas --. Mi volis viziti vin jam hieraux posttagmeze. Sed mi sciigxis, ke vi estas for, vojagxante --
TESMAN Vi jxus venis urben? Cxu?
ELVSTED Mi venis cxi tien hieraux tagmeze. Ho, mi vere malesperis, kiam mi auxdis, ke vi ne estas hejme.
HEDDA Malesperis! Kial do?
TESMAN Sed bona, kara sinjorino Rysing -- sinjorino Elvsted mi volus diri --
HEDDA Espereble ne estas malbono okazonta?
ELVSTED Vere estas. Kaj mi konas ecx ne unu homon cxi tie, al kiu mi povus min turni.
HEDDA (metas la florbukedon sur la tablon) Venu, -- kaj ni eksidu cxi tien sur la sofon --
ELVSTED Ho, mi havas ecx ne momentan kvieton sidi!
HEDDA Certe vi havas. Nu, venu.
(Sxi tiras sinjorinon Elvsted malsupren sur la sofon, kaj eksidas apud sxi.)
TESMAN Nu? Kaj kio, Sinjorino --?
HEDDA Cxu io eksterordinara okazis tie norde cxe vi?
ELVSTED Jes, -- okazis kaj ne okazis. Ho, -- mi ege dezirus, ke vi ne min miskomprenu --
HEDDA Sekve vi vere plej sagxe faros malkasxe rakonti, sinjorino Elvsted.
TESMAN Cxar estas ja pro tio, ke vi venas. Cxu?
ELVSTED Jes, ja, estas ja pro tio. Kaj jenon mi devas diri al vi, sinjorino, -- se vi tion ne jam scias, -- ke ankaux Ejlert Lovborg estas en la urbo.
HEDDA Lovborg estas --!
TESMAN Cxu vere! Ejlert Lovborg revenis! Jen imagu, Hedda!
HEDDA Ho Dio, mi ja auxdas.
ELVSTED Li jam estas cxi tie dum semajno. Imagu tion -- tutan semajnon! En cxi dangxera urbo. Sola! Kun aro de malbona societo trovigxanta cxi tie.
HEDDA Sed kara sinjorino Elvsted, -- kiel li vere koncernas vin?
ELVSTED (rigardas sxin timeme kaj diras rapide) Li estis instruisto por la infanoj.
HEDDA Por viaj infanoj?
ELVSTED Por tiuj de mia edzo. Mi neniujn havas.
HEDDA Do, por la edzinfanoj.
ELVSTED Jes.
TESMAN (iom hezitante) Cxu li estis tiom, -- mi ne scias kiel min esprimi, -- tiom -- regula en vivado kaj konduto, ke oni povis dungi lin al tio? Cxu?
ELVSTED Dum la lastaj kelkaj jaroj li nenion mallauxdindan faris.
TESMAN Vere ne? Jen imagu, Hedda!
HEDDA Mi auxdas.
ELVSTED Ecx ne ereton, mi asertas al vi, sinjoro! En neniu rilato. Sed tamen --. Nun, kiam mi scias, ke li estas cxi tie -- en la granda urbo --. Kaj kun tiom da mono en la manoj. Nun mi morte timas pro li.
TESMAN Sed kial li ne prefere restis tie norde, kie li estis? Cxe vi kaj via edzo? Cxu?
ELVSTED Kiam la libro estis eldonita, li ne plu kontentigxis en kvieto tie fore cxe ni.
TESMAN Jes vere, -- onklino Julle diris, ke li eldonis novan libron.
ELVSTED Jes, grandan, novan libron, kiu temas pri la kultura progreso -- tiel iom gxenerale. Okazis antaux dek kvar tagoj. Kaj cxar la publiko gxin acxetis kaj legis tiom avide -- kaj gxi vekis tian grandan atenton --
TESMAN Nu, jenon gxi do faris? Do certe estas io, kion li havis kuxsanta cxe si de la bonaj tagoj.
ELVSTED De pli frue, vi opinias?
TESMAN Nu jes.
ELVSTED Ne, li cxion skribis norde cxe ni. Nun -- la lastan jaron.
TESMAN Vere gxojige auxdi. Hedda! Jen imagu!
ELVSTED Ah jes, se nur dauxrus.
HEDDA Cxu vi renkontis lin cxi tie?
ELVSTED Ankoraux ne. Mi tiom klopodis trovi lian adreson. Sed cxi-matene mi fine sukcesis.
HEDDA (rigardas sxin esplore) Vere mi opinias, ke estas strange de via edzo -- hm --
ELVSTED (skuigxas nervoze) De mia edzo! Kio?
HEDDA Ke li sendas vin al la urbo en tia komisio. Ke li ne mem iras por atenti sian amikon.
ELVSTED Ho ne, ne, -- mia edzo ne havas tempon por tio. Kaj estas ankaux -- kelkaj acxetoj, kiujn mi devus fari.
HEDDA (ridetas suprajxe) Do, tio estas ja alia afero.
ELVSTED (ekstaras maltrankvila) Kaj nun mi humile petas vin, sinjoro Tesman, amike akceptu Ejlert Lovborg, se li vizitos vin! Kaj tion li certe faros. Bona Dio, -- vi du estis ja tiom bonaj amikoj pasinte. Estas ja gxuste la samaj studoj, kiujn vi ambaux faras. La samaj sciencoj, -- laux mia kompreno.
TESMAN Nu, tiel estis ja almenaux pasinte.
ELVSTED Jes, kaj tial mi insiste petas vin, ke vi absolute -- ankaux vi -- ke vi zorge atentu lin. Cxu ne, sinjoro Tesman, -- vi promesas tion al mi?
TESMAN Jes, tre volonte, sinjorino Rysing --
HEDDA Elvsted.
TESMAN Mi certe faros