Gevleugelde Daden | Page 5

leergierig leerling, werd-ie triestig-vlug Meester, daar Senior aan een plotselinge indigestie stierf, diepst betreurd door weduwe en zoon, die de zaak onder aanbeveling op den ouden voet voortzetten. Van af die gebeurtenis lei de firma Wed. Zwaluw & Zoon zich moderner op de zaak toe. Al het oer-vernuft, het praktisch geknutsel van Pieter kwam tot ontbolstering. De winkel werd verbouwd met 'n pracht-spiegelruit en ��talage-nieuwigheden. Zelf--in z'n vrije avond-uren--boetseerde hij reuzel-blokken tot schepen en beroemde mannen. Zelf stelde hij iederen Zaterdagavond de meest giganteske worsten en hammen, de drillendste gelatine-schotels in 't plassend licht van kronen en kandelabers. Het zaakje vlotte. Benee was 'n kleine gasmotor gekomen om 't vleesch te malen--van boven naar benee liep 'n spreekbuis. Wat de tijd aan nieuwigheden bracht greep-ie aan. 'n Bakker, naast 'm, zond aan z'n klanten prijscouranten van krentetimpen, profetebroodjes, scharbollen, boterkadetjes, piekjes, botervlinders, Zeeuwsche rotjes en wat de bakkunst meer gewrocht had--hij, snuivend als 'n padvinder, bijna lyrisch van stemming, zat 'n paar nachten op voor 'n ge?llustreerde, fransche reclame met pieds de cochon truff��s, jambon, saucissons en zoo voort. Toch zou-ie met al z'n moderne geestdrift voor het goede en schoone des zwijns, eerst op l��ter leeftijd in volkomen welstand geraakt zijn--men slacht n��ch zwijnt zich in deze dagen spoedig rijk--hadde hij geen Schweinegl��ck verrast door 'n speculatie in Amerikanen, 'n nonvalide fonds dat in twee maanden dertig procent steeg en 'm 'n paar ton toesmeedt. Alleen z'n vrouw--dochter van ook 'n slager--zoo bleven de verlangens in harmonie--hoorde 'r van. 'n Voorzichtig man verpraat zich niet, doet geen confidenties aan snoode vrienden. Nog geen zeven jaar in zaken, verkocht-ie z'n smakelijke Charcuterie hollandaise, ancienne maison Veuve Zwaluw et fils en verdween uit de plaats. Ook d��t was wijs en wel-overlegd. Een profeet is niet ge?erd in 't eigen land, een rijk-geworden charcutier behoudt een luchtje van metworst en truffels in de eigen gemeente, ook dan wanneer het zwijn slechts ten d����le de effectentrommel spekte. Pieter Zwaluw retireerde naar buiten, kocht een villa van 'n gefailleerd notaris, en rap van accomodatievermogen, leefde-die eenige jaren z��o teruggetrokken, zoo deftig hollandsch-stil, dat-ie respect afdwong, dat-ie bij de andere rentenierende burgermenschen, die allen 'n vlek van kruidenierswaren, koffie-en-gros, kleermakerij of comestibles in hun verleden hadden, niet alleen getapt werd, maar voor gedistingeerd versleten.
Ouwe liefde roest niet--Pieter Zwaluw bleef knutselen en in 't moderne leven. Hij was de ����rste villa-bewoner met electrisch licht en telephoon, de eerste die z'n fiets voor 'n motorfiets wisselde, de eerste die 'n auto in di�� streek bereed. An politiek dee-ie niet. Voor den gemeenteraad en de Provinciale Staten hadden ze 'm candidaat willen stellen--hij had beslist geweigerd. 't Prikkelde 'm niet--'t bleef buiten z'n ambitie. "De eenige goeie politiek," wijsgeerde-die: "is de politiek van de geldkoningen in Amerika. Die hebben maling an oorlog en vrede, an Kamers en regeeringen--die maken 'n trust en doen wat ze willen...." Met Amerika dweepte-die. Als de fondsen achteruit liepen, lachte-die slim, wachtend tot ze weer rezen. Ze rezen altijd, ��ls 'r 'n geldkoning achter zat. Die hield de touwtjes, liet de heele wereld sjaggeren, winnen, verliezen, zoolang hij wou. 'r Was maar ����n land en dat land was Amerika. 'n Heel jaar reisde-die met z'n vrouw en Am��lie van New-York naar San Louis, van San Louis naar Philadelphia en Baltimore. En toen ze thuis kwamen waren ze alle drie veramerikaanscht, spraken ze met een dikke w en een klankvolle ij. De winteravonden in de villa met 'r comfort en afgesnoepte buitenlandsche handigheden vlogen voorbij. Illustraties lezend en biljartend, de effectenkoersen bestudeerend en ontvangend, leefden ze in prettigsten famieliekring. Overdag zat-ie minstens 'n paar uur in z'n knutselkamer de oude jeugd-genegenheden te beliefhebberen. Geduldig kon-ie uren vermorsen met scheikunde-proefjes van twintig jaar geleden--hoe zoutzuur op zink reageerde--hoe natrium in water rondkoortste--hoe electrische polen water ontleedden--hoe caliumchloraat met zoutzuur of bruinsteen chloor gaf. Dan praatte-die van z'n laboratorium, dee vrouw en dochter h��b��t�� staan door machtige proefnemingen met Emserpastilles, asch en spiritus, die saam ontstoken gedrochtelijke slangen deden verrijzen. "Hoe jammer dat Piet niet gestudeerd heeft," knikte dan mevrouw, die zooveel kunde niet vermoed had in den artist-van-het-zwijn, dien ze getrouwd. Als Piet den auto bestuurde, zelf als chauffeur, voelde ze zich volkomen veilig. Piet kroop onder de machine in de stalling, repareerde zelf. Hij was 'n man die onderzocht, die niks op geloof aanvaardde.
"Zie je," had-ie al voor j��ren geredeneerd, lang voor iemand (behalve Jules Verne) 'r zich druk om maakte: "wij verspillen ons geld an dure oorlogsschepen. Engeland heeft maar te toeten en onze paar schuiten zijn geblazen. Als ik ingenieur was, sliep 'k niet rustig voor 'k 'n onderzeesche boot had gebouwd. Dat k��n. Da's enkel 'n kwestie van techniek en techniek is op den langen duur geen centiem waard. Met twaalf onderzeesche booten ruimen wij de heele Engelsche, de heele Fransche,