El la Biblio | Page 6

savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5. Li satigas per bona?��oj la tempon de via vivo, ke via juneco renovi?as kiel ?��e aglo.
6. Dio faras justecon kaj ju?on al ?��iuj prematoj.
7. Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8. Favorkofa kaj kompatema estas Dio, longetolerema kaj tre bona.
9. Ne eterne Li indignas, kaj ne por ?��iam Li koleras.
10. Ne la?- niaj pekoj Li agis kun ni, kaj ne la?- niaj krimoi Li redonis al ni.
11. ??ar kiel alte estas la ?��ielo super la tero, tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12. Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13. Kiel patro korfavoras filojn, tiel Dio korfavoris tiujn, kiuj Lin timas.
14. ??ar Li scias nian esencon, Li memoras, ke ni estas polvo.
15. La tagoj de homo estas kiel herbo; kiel floro de kampo, tiel li floras.
16. Pasos super ?i vento, kaj ?i jam ne ekzistas, kaj ?ia loko ?in jam ne rekonas.
17. Sed la boneco de Dio da?-ras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, kaj Lia bonfaremeco iras ?is la pranepoj,
18. kiuj observas Lian interligon kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19. Dio en la ?��ielo starigis Sian tronon, kaj Lia re?eco regas ?��ion.
20. Benu Dion Liaj an?eloj, potencaj per sia forto, kiuj plenumas Lian vorton, por ke oni obeu la vo?��on de Lia vorto.
21. Benu Dion ?��iuj Liaj ?��irka?-antoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22. Benu Dion ?��iuj Liaj kreita?��oj en ?��iuj lokoj de Lia regado. Benu, mia animo, Dion.

PSALMO CXVI.
1. Mi ?ojas, ke Dio a?-das mian vo?��on, mian petegon,
2. ke Li klinis Sian orelon al mi, kaj en miaj tagoj mi vokos.
3. Cirka?-is min mortaj malsanoj, kaj inferaj turmentoj min trafis; suferon kaj ?��agrenon mi trovis.
4. Sed la nomon de Dio mi vokis: ho, Dio, savu mian animon.
5. Favorkora estas Dio kaj justa, kaj nia Dio estas kompatema.
6. Dio gardas la simplanimulojn; mi estas en mizero, kaj Li min savas.
7. Revenu, mia animo, al via trankvileco, ?��ar Dio faras al vi bonon.
8. ??ar Vi savis mian animon de la morto, mian piedon de falpu?i?o.
9. Mi irados anta?- Dio en la lando de la vivo.
10. Kun kredo mi diris: mi estas tre mizera.
11. Mi diris en mia konfuzi?o: ?��iu homo mensogas.
12. Kion mi redonos al Dio por ?��iuj Liaj bonfaroj al mi?
13. Mi levos la pokalon de savo, kaj mi vokos la nomon de Dio.
14. Miajn promesojn al Dio mi plenumos anta?- Lia tuta popolo.
15. Grandvalora en la okuloj de Dio estas la morto de Liaj fideluloj.
16. Ho Dio, mi estas Via sklavo, mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.
17. Al Vi mi oferdonos dankan oferon, kaj la nomon de Dio mi vokos.
18. Miajn promesojn al Dio mi plenumos anta?- Lia tuta popolo,
19. en la kortoj de la domo de Dio, interne de vi, Jeruzalemo. Haleluja.

PSALMO CXXI.
1. Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj, de kie venas al mi helpo.
2. Mia helpo venas de Dio, kiu kreis la ?��ielon kaj la teron.
3. Li ne lasos vian piedon falpu?igi; via gardanto ne dormetas.
4. Jen ne dormetas kaj ne dormas la gardanto de Izraelo.
5. Dio estas via gardanto, Dio estas via ombro ?��e via dekstra mano.
6. En la tago la suno vin ne frapos, nek la luno en la nokto.
7. Dio vin gardos de ?��ia malbono, gardos vian animon.
8. Dio gardos vian eliron kaj eniron de nun kaj eterne.

PSALMO CXXXVII.
1. Apud la riveroj de Babilono ni sidis kaj ploris, rememorante Cionon.
2. Sur la salikoj tie ni pendigis niajn harpojn.
3. ??ar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, kaj niaj mokantoj ?ojon: "kantu al ni el la kantoj de Ciono".
4. Kiel ni kantos la kanton de Dio sur fremda tero?
5. Se mi forgesos vin, Jeruzalemo, tiam forgesi?u mia dekstra mano;
6. alglui?u mia lango al mia palato, se mi vin ne memoros, se mi ne levos Jeruzalemon en la supron de miaj ?ojoj.
7. Rememorigu, ho Dio, al la filoj de Edomo la tagon de Jeruzalemo, kiam ili diris: "detruu, detruu ?is ?ia fundamento."
8. Ho raboplena filino de Babilono! bone estos al tiu, kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.
9. Bone estos al tiu, kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ?tono.

PSALMO CXXXIX.
1. Al la ?��orestro. Psalmo de Davido. Dio, Vi min esploras kaj min konas.
2. Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi levi?as; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3. Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ?��irka?- mi, kaj ?��iujn miajn vojojn Vi konas.
4. ??ar ne trovi?as ankora?- vorto sur mia lango, kaj Vi, ho Dio, ?��ion jam scias.
5. De malanta?-e kaj de anta?-e Vi ?��irkaubaris min kaj metis sur min Vian manon.
6. Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta, mi ?in ne povas kompreni.
7. Kien mi iros